9:789
789
PRAEFATIONES.
790
muni
bono
arceat.
Id
vero
perinde
est,
ac
si
quis
huic
aqua
et
igni,
communibusque
elementis
interdicat,
quia
nondum
iis
uti
visus
sit.
Quis
cogitasset
tantam
in
pastoribus
crudelitatem,
(nam
pastores
et
haberi
et
dici
volunt)
ut
vitae
pabulum
ex
ovium
faucibus
vi
eripere
non
horreant?
Sed
periculum
est,
inquiunt,
ne
in
multis
sua
simplicitate
labatur
vulgus,
ne
pervertat
non
intellecta,
atque
ita
venenum
pro
alimento
hauriat.
Quam
hic
impudenter
ratiocinantur?
Evangelium
est
odor
mortis
in
mortem
iis
qui
pereunt,
Iudaeis
scandalum,
Graecis
stultitia:
ergo
ne
legatur,
ne
audiatur.
At
est
virtus
Dei
in
salutem
omni
credenti,
Iudaeo
simul
et
Graeco.
Christus
est
petra
offensionis,
in
quam
multi
impingunt,
et
qua
multi
eliduntur
:
ergo
ne
sit
Christus.
Sed
est
vita
aeterna,
unica
ad
patrem
via
et
veritas.
Quando
haec
parum
solida
vident,
addunt
inter
tot
haereses
quibus
nunc
orbis
vexatur
contineri
melius
populum
obedientia
quam
doctrina.
Sed
tum
quoque
fervebant
haeresibus
omnia,
quum
ii
quos
retuli,
et
Chrysostomus
et
Augustinus,
suos
ad
studium
coelestis
doctrinae
acriter
simulabant.
Nempe
tali
eos
pharmaco
adversus
haereses
muniebant,
talibus
armis
instruebant.
Postremo
misere
deplorant
superbire
ac
ferocire
vulgus,
statim
atque
gustum
aliquem
sacrarum
literarum
concepit.
Superbire
autem
vocant,
non
ex
suo
ore
pendere,
ac
non
quasi
ex
tripode
profectum
adorare,
quidquid
vel
per
somnium
cogitaverint.
Hinc
hinc
illae
lacrymae.
Sic
quondam
Romanus
Pontifex
et
sacrificuli
vix
manus
ab
illo
continuerunt,
qui
fastos
populo
descripserat,
quorum
penes
se
esse
arbitrium
volebant.
Ad
hunc
modum
isti,
quum
fumos
suos
nisi
in
tenebris
vendere
populo
nequeunt,
nihil
mirum
si
hanc
lucem
accendi
non
sustineant
:
pessime
vero
hoc
eos
habet,
arcana
sua
quibus
plus
inest
obscoenitatis,
quam
aut
ullis
Bonae
Deae
sacris,
aut
ipsis
etiam
Bacchanalibus,
sic
palam
retegi
ac
traduci.
Alii
qui
paulo
volunt
videri
aequiores,
causantur,
tantum
vulgari
usu
contentam
debere
esse
promiscuam
plebem:
has
versiones
quae
non
modo
ad
linguarum
veritatem,
sed
ipsam
loquendi
proprietatem
exiguntur
in
eruditorum
bibliothecis
oportere
magis
versari,
quam
rudium
manibus
passim
volvi:
quorum,
ut
aiunt,
admodum
pauci
sunt,
qui
aliquid
inde
assequantur,
quam
plurimi
vero
novitate
offendantur.
Hi
quid
spectent
non
video
nisi
quod
soli
sapere
volunt.
Quum
enim
negant
usum
esse
aliquem
purioris
interpretationis,
quam
quae
nunc
habetur
tot
locis
depravatissima,
in
spiritum
sanctum
non
obscure
sunt
contumeliosi:
cuius
donum
esse
linguarum
interpretationem
affirmat
Paulus,
et
in
ecclesiae
aedificationem
conferri
postulat.
Si
donum
ipsum
spernunt,
sacrilegi:
si
supprimi
volunt
ne
multis
serviat,
invidi
et
iniqui.
Novitatem
quidem
fateor
|