[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


9:522  Aliud  praeterea  caputl)  controversum  est,  de  voce  spiritualiter,  a  qua  multi  abhorrent,  quod  putant  imaginarium  aliquid  vel  inane  notari.  Ergo  hic  etiam  succurrat  definitio  necesse  est.  Spiritualis  ergo  manducatio  carnali  opponitur.  Carnalis  autem  vocatur,  qua  putant  quidam  substantiam  ipsam  Christi  in  nos  transfundi,  sicuti  panis  comeditur.  Ex  opposito  autem  dicitur  [pag.  99]  spiritualiter  nobis  Christi  corpus  dari  in  coena,  quia  facit  arcana  spiritus  sancti  virtus  ut  quae  locorum  spatio  distant,  inter  so  uniantur:  ac  proinde  ut  e  coelo  ad  nos  penetret  vita  ex  carne  Christi,  quae  vis  et  facultas2)  vivificandi  non  incommode  abstractum  aliquid  a  substantia  dici  posset,  modo  sane  hoc  et  dextre  intelligatur,  manere  scilicet  in  coelo  Christi  corpus,  et  tamen  ad  nos,  qui  in  terra  peregrinamur,  vitam  ex  cius  substantia  manare  ac  pervenire.  Quod  3)  quidam  a  nobis  duplicem  manducationem  inscite  confundi  iactant,  negamus  inscitia  nos  praetermittere  quod  sibi  fabricarunt  ipsi  de  sacramentali  esu,  quem  volunt  esse  substantiae  carnis  absque  effectu  vel  gratia.  Nihil  autem  tale  vel  scripturis  proditum,  vel  ecclesiae  veteris  testimonio  suffultum  est.  Nam  certe  veritas  et  res  sacramenti  non  tantum  est  applicatio  beneficiorum  Christi,  sed  Christus  ipse  cum  morte  et  resurrectione  sua.  Quare  non  dextri  sunt  interpretes,  qui  ab  una  parte  Christum  statuunt  vacuum  omnibus  spiritus  sui  donis  omnique  virtute,  ab  aitera  coniungunt  eum  cum  spiritualibus  donis  et  manducationis  fructu  :  quia  non  potest  sine  contumelia  separari  a  spiritu  suo,  non  magis  quam  a  se  ipso  divelli.  Nec  vero  illis  suffragantur  Pauli  verba  (1.  Cor.  II,  27),  reos  esse  corporis  Christi  qui  indigne  comedunt  panem  coenae,  quando  reatus  non  adscribitur  receptioni,  nec  usquam  legitur,  nec  rationi  consentaneum  est  in  damnationem  cuiquam  cedere  quod  Christum  recipiat:  sed  damnantur  qui  eum  respuunt.  Conveniat  igitur  de  hoc  quoque  capite,  sacramentaliter  Christi  corpus  comedi  ab  impiis,  non  vere  nec  re  ipsa,  sed  signo  tenus.  [pag.  100]  Haec  definitio  explicat  quaestionem,  quid  sit  in  coena  per  fidem  recipere  Christi  corpus.  Quibusdam  suspiciosum  est  nomen  fidei,  ac  si  veritatem  et  effectum  everteret.  Atqui  longe  secus  accipere  convenit,  quia  scilicet  non  aliter  Christo  coniungimur,  quam  si  mentes  nostrae  mundum  transbcendant.  Nostrae  itaque  cum  Christo  coniunctionis  vinculum  est  fides,  quae  sursum  nos  attollit,  et  anchoram  suam  iacit  in  coelo,  ut  in  sua  1)  Sic  Calvinus  in  MS.  correxit  quod  Beza  dederat:  Secundum  caput.  2)  et  facultas  a  Calvino  add.  3)  Tota  haec  [jericopt  usque  ad  verba  signo  tenus,  a  Calvino  in  margine  addita  fuit.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci