[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


7:677  677  APPENDIX  AD  INTERIM.  678  sfol.  4]  Ipse  vero  nimis  crassus,  qui  lucem  a  tenebris  non  distinguit.  Pelagius  supervacuum  infantibus  baptismum  putabat,  quia  eos  fingebat  a  peccato  immunes.  Imo  nulla  illi  proprie  de  paedobaptismo  disputatio  erat.  Sed  quum  ad  probandum  originale  peccatum  obiicerent  sancti  patres  ecclesiae  consuetudinem  in  pueris  baptizandis,  atque  inde  colligerent,  omnes  Adae  posteros  reatum  aeternae  mortis  ex  utero  secum  afferre:  koc  extremum  homini  praefracto  asylum  fuit,  non  indigere  baptismo  infantes,  quia  sine  peccato  nascantur.  Quid  obsecro  Pelagii  errori  in  meis  verbis  affine  reperietur?  An  ego  a  peccati  reatu  eximo  pueros?  An  illorum  salutem  in  originali,  ut  loquuntur,  iustitia,  et  naturae  integritate  colloco?  An  illos  gratuita  Dei  misericordia  in  ecclesiam  recipi  nego?  An  non  ubique  ipsis  quoque  remissionem  peccatorum  esse  necessariam  contendo,  eamque  baptismo  obsignari  profiteor?  Iam  satis  constare  arbitror,  quanta  sit  censoris  inscitia,  qui  Pelagii  errorem,  in  tam  diverso  loquendi  genere  se  deprehendisse  iactat.  Certe  vel  Augustini  scripta  nunquam  attigit,  vel  non  tantum  habuit  iudicii,  ut  quaenam  esset  Pelagii  opinio  animadverteret.  Ego  tamen  potius  existimo,  ab  homine  antiquitatis  imperito,  veteris  haeretici  nomen  ex  vulgari  fama  auditum  crepari.  Neque  in  eo  minus  peccat,  quod  non  observato  quaestionis  statu  [fol.  5]  temere  argumenta  sua  in  ventum  spargit.  Si  quis  paedobaptismum  acriter  et  validis  rationibus  hoc  tempore  defendit,  ego  certe  unus  sum  ex  numero.  Nec  de  causa  aut  fine  controversia  est,  quin  ideo  baptizentur,  ut  insiti  in  Christi  corpus  liberentur  ab  aeterno  interitu,  peccati,  quod  illis  natura  ingenitum  est,  remissionem  obtineant,  induantur  gratuita  iustitia.  Huius  rei  luculentum  mihi  testimonium  reddit  mea  Institutio,  Catechismus,  Solennis  formula,  quam  ego  in  quotidianum  ecclesiae  nostrae  usum  composui.  Qua  igitur  in  re  dissensio  est?  Nempe  quod  praecisa  necessitas,  quam  vulgo  nimium  urgent,  a  me  improbatur:  Puerum,  si  morte  repentina  abreptus  offerri  per  tempus  ad  baptismum  non  potuerit,  arcendum  propterea  a  regno  Dei  non  concedo.  Vim  baptismi  non  extenuo:  non  obscuro  legitimum  ipsius  usum:  tantum  animae  salutem  alligari  signo  non  patior,  quin  Dei  promissio  sufficiat.  Liberi  enim  fidelium  iam  antequam  gignantur,  adoptati  sunt  a  Domino,  quum  dixit:  Ero  Deus  vester,  et  seminis  vestri  (Gen.  17,  7).  Hac  promissione  contineri  infantium  salutem,  certo  certius  est.  Cui  vero  illa  non  sufficit,  is  Deo  atrocem  facit  iniuriam  :  neque  enim  veracem  ipsum  agnoscit,  quum  servandi  efficaciam  detrahit  eius  verbo.  Et  Christi  responsum  controversiam  hac  de  re  dirimit.  Nam  si  vere  colligit,  Abraham  a  morte  esse  superstitem,  quia  is  qui  [fol.  6]  vivorum  non  mortuorum  Deus  est,  se  Deum  Abrahae   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci