[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


6:257  DE  LIBERO  ARBITRIO.  Dei,  alia  ipsorum  actio.  Ipsi  enim  malis  et  improbis  suis  cupiditatibus  obsequuntur:  [pag.  34]  hanc  improbitatem  convertit  Deus  ad  exsequenda  sua  iudicia.  Atque  haec  leviter  attingo,  et  velut  in  transcursu:  quoniam  alibi  fusius  ac  diligentius  tractanda  erunt.  Quod  autem  in  comparatione  impii  cum  gladio,  Luthero  de  hac  loquutione  invidiam  facere  conatur,  non  est  hoc  fucum  facere,  sed  ferream  frontem  prodere.  Sunt  enim  spiritus  sancti,  non  Lutheri  verba:  Assur  virga  furoris  mei.  Item:  Quid  gloriatur  securis,  quae  manu  secantis  regitur?  (Is.  10,  5.  15).  Tertium  argumentum:  Hoc  dogma  omnem  politiam  et  ordinem,  omnem  bene  vivendi  disciplinam  ex  hominum  vita  proscribit.  Frustra  enim  virtutibus  praemia,  frustra  sceleribus  poenae  proponerentur,  si  necesse  est  fieri  quod  fiet.  Quasi  vero,  quum  Deum  dicimus  suo  arbitrio  omnia  constituere,  et  dirigere  ad  suum  finem,  non  hoc  quoque  addamus,  certis  rationibus,  velut  mediis  aut  inferioribus  causis,  ipsum  uti.  Ita  mundus  politia  et  legum  disciplina  continetur:  sed  quatenus  illis  utitur  Deus,  ad  eam,  quam  apud  se  proposuit,  mundi  conservationem.  Non  sumus  Stoici,  qui  fatum  somniemus  ex  perpetua  rerum  connexione:  sed  tantum  dicimus,  Deum  mundo  praeesse,  quem  condidit:  nec  modo  rerum  eventus  habere  in  sua  potestate,  sed  hominum  etiam  corda  gubernare,  voluntates  flectere  pro  suo  arbitrio  huc  atque  illuc,  actionum  esse  moderatorem,  ut  nihil  tandem,  nisi  quod  decrevit,  efficiant,  quidquid  conentur.  Proinde  quae  fortuita  maxime  videntur,  ea  dicimus  fieri  necessario:  non  suapte  natura,  sed  quoniam  aeternum  et  stabile  Dei  consilium  in  illis  gubernandis  regnat.  Neque  tamen  idcirco  media  illa  excludimus,  quae  in  voluntatis  suae  obsequium  Deus  destinavit:  neque  aut  otiosa,  aut  supervacua  dicimus,  quae  divinae  providentiae  complemento  serviunt.  Quartum  argumentum:  Quod  omnis  tollitur  religio,  et  homines  vertuntur  in  pecudes,  vel  potius  in  portenta:  [pag.  35]  quorum  admiratione  Pighius  in  morem  lapidis  obrigescat.  Dicas  hominem  hic  loqui  de  religione  vehementer  anxium:  ac  si  non  pleno  ore  ubique  spiraret  romanensem  theologiam:  cuius  primum  axioma  est,  tantum  de  Deo  credendum  esse,  quantum  libeat  et  conducat.  Sed  homine  praeterito,  videamus  quam  verum  sit',  quod  obtendit.  Dicimus  hominem  non  modo  nihil  agere  posse  boni,  sed  ne  cogitare  quidem,  ut  totus  a  Deo  pendere  discat,  ac  de  se  desperans,  in  illum  penitus  se  reiicere:  si  quid  boni  egerit,  illi  acceptum,  non  sibi  referat:  nec  dimidiam  tantum  illi  laudem  tribuat  bonorum  operum,  sed  plenam  ac  solidam,  nihil  sibi  reliquum  faciens,  nisi  quod  ab  eo  accepit,  quidquid  habet.  Dicimus,  homini  ingenitam  perversitatem  ex  haereditaria  corruptione:  ut  quidquid  peccat,  sibi  Calvim  opera.  Vol.  VI.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci