[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:498  graeci  participium  absolutum  habent.  Alii  addunt  eaoxooc:  sed  eodem  fere  sensu.  Intelligit  enim  eos  discessionem  facere  ab  ecclesia,  quoniam  disciplinae  iugum  ferre  nequeant,  ut  qui  carni  addicti,  a  spirituali  vita  abhorreant.  Anima  hic  spiritui,  hoc  est,  renovationis  gratiae  opponitur:  ideoque  vitiosum  ingenium  significat,  quale  est  in  hominibus  nondum  regenitis.  Nam  in  hac  degenere  natura,  quam  ab  Abraham  trahimus,  nihil  nisi  crassum  est  ac  terrenum:  ut  nulla  pars  nostri  ad  Deum  adspiret,  donec  renovati  simus  eius  spiritu.  20.  Vos  autem  dilectis  sanctissimae  vestrae  fidei  vosmet  superstruentes,  in  spiritu  sancto  precantes*  21.  vosmet  in  caritate  servate,  exspectantes  misericordiam,  Domini  nostri  Iesu  Christi  in  vitam  aeternam.  22.  Et  hos  quidem  miseramini,  diiudicantes:  23.  Ulos  vero  per  timorem  servate,  ex  incendio  rapientes,  odia  prosequentes  etiam  maculatam  a  carne  tunicam.  24.  Ei  autem  qui  servare  potest  vos  a  peccato  immunes,  et  statuere  in  conspectu  gloriae  suae  irreprehensibiles  cum  exsultatione,  25.  soli  sapienti  Deo,  servatori  nostro,  gloria  et  magnificentia,  et  imperium,  et  potestas,  nunc,  et  in  omnia  saecula.  Amen.  20.  Vos  autem,  ete.  Modum  ostendit  quo  omnes  Satanae  machinas  disiicere  queant:  nempe  sic  caritatem  habentes  fidei  annexam,  quasi  in  custodia  excubent  usque  ad  Christi  adventum.  Verum,  ut  creber  ac  densus  in  metaphoris,  suas  hic  quoque  loquendi  formas  habet,  quae  breviter  notandae  sunt.  Iubet  primo  loco  ut  se  fidei  superstruant.  Quo  significat,  retinendum  esse  fidei  fundamentum:  sed  primam  institutionem  non  sufficere,  nisi  assidue  ad  profectum  contendant,  qui  in  recta  fide  sunt  iam  fundati.  Sanctissimam  appellat  eorum  fidem,  ut  solide  in  eam  recumbant,  eiusque  firmitudini  innixi,  nunquam  vacillent.  Sed  quum  tota  hominis  perfectio  in  fide  consistat,  absurdum  esse  videtur  quod  superstruere  aliud  aedificium  iubet,  quasi  fides  tantum  inchoet  hominem.  Hano  quaestionem  solvit  apostolus  quum  statim  addit,  aedificari  homines  super  fidem,  addita  caritate.  Nisi  forsan  ita  accipere  quispiam  malit,  homines  fidei  superstrui,  quod  in  ea  proficiunt.  Et  certe  quotidiani  fidei  progressus  efficiunt,  ut  ipsa  in  iustum  aedificii  modum  assurgat.  Hoc  modo  praeciperet  apostolus,  in  fide  crescendum  esse,  instandum  pre  cibus,  et  caritate  retinendam  esse  vocationem.  In  spiritu  sancto  precantes.  Haec  perseverandi  ratio,  si  Dei  virtute  instructi  simus.  Ergo  quoties  de  fidei  constantia  agitur,  ad  preces  confugiendum  est.  Quia  autem  perfunctorie  vulgo  oramus,  addit,  In  spiritu:  ac  si  diceret,  Tantam  esse  pigritiam,  tantumque  frigus  carnis  nostrae,  ut  rite  orare  nemo  queat  nisi  spiritu  Dei  excitatus:  sic  ad  diffidentiam  32  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci