[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:290  a  Christi  corpore  nos  separat  Audimus  qualiter  animum  Iob  percellere  conatus  sit:  respice  ad  sanctos,  an  ullus  eorum  tale  aliquid  passus  sit  (Iob.  5,  1).  E  converso  hic  apostolus  nos  monet,  nihil  nobis  accidere,  quod  non  in  reliquis  ecclesiae  membris  cernamus.  Porro  minime  recusanda  nobis  est  cum  sanctis  omnibus  societas,  vel  similis  conditio.  Quum  dicit  adimpleri  easdem  p  a  s  s  i  o  n  e  s  ,  significat  quod  dicit  Paulus  ad  Colos.  1,  24,  perfici  quotidie  in  fidelibus  quae  desunt  passionibus  Christi.  Particula,  quae  in  mundo  e  s  t  ,  bifariam  potest  exponi:  vel  quod  promiscue  ubique  gentium  Deus  fideles  suos  exerceat  :  vel  quod  militandi  necessitas,  quamdiu  in  mundo  sumus,  nos  maneat.  Notandum  autem  quod  quum  prius  dixisset  nos  a  Satana  oppugnari,  statim  omne  genus  afflictionum  comprehendit.  Unde  colligimus,  semper  cum  spirituali  hoste  nobis  esse  negotium,  undecunque  prodeant  res  adversae:  sive  nos  premant  morbi,  sive  agrorum  sterilitas  famem  minetur,  sive1)  nobis  molesti  sint  homines:  10.  Deus  autem  omnis  gratiae.  Postquam  satis  incubuit  in  monitiones,  nunc  se  ad  precationem  convertit.  Nam  frustra  in  aerem  fundetur  doctrina,  nisi  Deus  per  spiritum  suum  operetur.  Atque  hoc  exemplum  sequi  debent  omnes  Dei  ministri,  ut  successum  det  ipse  eorum  laboribus:  quando  alias  plantando  aut  rigando  nihil  proficiunt.  Nonnulli  codices  habent  futurum  tempus,  ac  si  esset  promissio:  sed  altera  lectio  magis  recepta  est.  Quamquam  apostolus  Deum  precando,  simul  eos  confirmat  quibus  scribit.  Nam  quum  Deum  omnis  g  r  a  t  i  a  e  autorem  nuncupat,  et  illis  revocat  in  memoriam  quod  in  gloriam  aeternam  vocati  sint:  huc  proculdubio  intendit,  ne  dubitent,  opus  salutis  suae  ab  eo,  qui  coepit,  perfectum  iri.  Deus  omnis  g  r  a  t  i  a  e  ,  ab  effectu,  more  hebraico.  Et  omnem  gratiam  nominatim  exprimit:  primum  ut  discant  quidquid  est  bonorum  referre  acceptum  Deo:  deinde  alias  eu  m  aliis  gratias  coniungere,  ut  earum,  quae  sibi  adhuc  desunt,  accessionem  in  futurum  sperent.  Qui  vocavit  nos.  Hoc  (ut  dixi)  ad  augendam  fiduciam  valet:  quia  Deus  non  bonitate  modo  sua,  sed  beneficiis  etiam  provocatur  ad  nos  magis  ac  magis  iuvandos.  Nec  simpliciter  vocationis  meminit,  sed  docet  quorsum  vocati  sint:  nempe  ad  aeternam  gloriam.  Praeterea  vocationis  fundamentum  statuit  in  Christo.  Utrunque  ad  perpetuitatis  fiduciam  valet.  Nam  si  vocatio  nostra  in  Christo  fundata  est,  et  pertingit  ad  coeleste  Dei  regnum  et  beatam  immortalitatam:  hinc  sequitur,  non  fluxam  esse  nec  caducam.  Obiter  etiam  observare  convenit,  quum  dicit  in  Christo  nos  vocatos  esse,  primum  stabiliri  vocationem,  quia  probe  fundata  sit:  deinde  *)  utcunque  19  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci