5:507
CONSILIUM
PAULI
III.
stitionibusque
repurgandis,
de
pacificandis
controversiis,
de
reformando
clero,
de
reducenda
ad
veram
unitatem
ecclesia
inanes
consultationes
ac
supervacui
conatus
:
haec
via,
hoc
compendium
est
omnia
ad
felicem
exitum
perducendi.
Quaecunque
urgeat
necessitas,
a
procuranda
religione
abstineant
principes.
Has
partes
capitali
totius
religionis
religiosorumque
omnium
hosti
resignent,
dum
modo
per
concilium
nunquam
futurum
vitia
ecclesiae
corrigenda
suscipiat.
Quid
igitur?
Num
ut
hac
molestia
soluti
quam
citissime
se
ad
turcicum
bellum
accingant?
id
enim
res
ac
tempus
videtur
flagitare.
Ne
festinent,
inquit
sanctus
pater,
annus
enim
praeteriret
antequam
exercitum
armare
possent.
Huc
potius
incumbant,
hoc
moliantur,
hoc
omni
cogitatione
ac
studio
persequantur,
ut
foedus
suum
augeant
ac
modis
omnibus
corroborent.
Quis
tandem
finis?
ut
ecclesia
ad
antichristi
libidinem
exposita,
prodita
Turcis
patria,
ipsi
devotis
et
animis
et
corporibus
in
sua
ipsorum
viscera
desaeviant.
Mox
hic
fructus
consequetur.
Quod
truculentissimus
ille
tyrannus
cum
scelerato
purpuratorum
grege
totaque
faece
satellitum,
multo
licentiosius
regnabit,
illam
inexplebilem
avaritiam
ac
rapacitatem,
illam
[fol.
50]
libidinum
intemperiem,
illam
in
omnes
pios
ac
probos,
gentesque
multas
innocentes
rabiem,
quae
nunc
quodammodo
inclusae
erumpere
toto
impetu
non
possunt,
velut
fractis
repagulis
sine
lege
et
modo
effundet.
Quod
romana
curia
confirmata
in
perpetuum
omnium
maleficiorum
impunitate,
in
mendaciis,
imposturis,
oifuciis
et
similibus
veteris
nequitiae
artibus
liberius
lasciviet.
Nefaria
illa
sedes
novis
fulturis
stabilita
Christum
sanctumque
eius
evangelium
proculcando,
impiis
ac
perniciosis
doctrinis
orbem
excaecando,
miseras
animas
in
ruinam
prae'cipitando,
ferocius
insolescet.
Quod
denique
romanenses
creaturae
cum
suo
capite,
ut
sunt
hostes
boni
et
recti
totiusque
honestatis
sonticae
pestes,
profligata
omni
verecundia,
grassari
securius,
ut
libuerit,
poterunt.
Cur
non
tam
praeclara
mercede
ad
locandas
romano
lanistae
suas
operas,
germanici
sanguinis
principes
adducerentur?
Neque
aliquid
horum
odiose
amplifico.
Quicunque
enim
expendere
volet,
quae
nunc
agit,
omnia
quae
dixi,
tunc
facturum
et
forte
plura
fatebitur.
Nec
dubito
quin
multos
omnium
ordinum
ex
iis
qui
alioqui
protestantibus
non
consentiunt
adfruc
habeat
nostra
Germania.
Qui
dum
haec
mala
imminere
provident,
melius
publicae
et
saluti
et
tranquillitati
consultam
cupiunt
et
fideli
studio,
quum
occasio
offeretur,
declarabunt.
Sed
sunt
etiam,
proh
dolor,
perfidiosi
quidam
et
impii
patriae
proditores,
|