[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


5:414  hortabor,  ut  ad  se  aliquando  redeant,  ac  secum  reputent,  quam  fideliter  pascant  christianum  populum,  cui  non  alius  esse  potest  panis  quam  Dei  sui  verbum.  Et  ne  sibi  nimium  blandiantur,  quod  nunc  magno  applausu,  et  secundis  magna  ex  parte  admurmurationibus,  fabulam  suam  agunt,  cogitent  nondum  ad  catastrophen  se  pervenisse:  in  qua  certe  non  habebunt  theatrum,  ubi  suos  fumos  impune  vendant,  ubi  credulas  mentes  imposturis  illaqueent:  sed  unius  Dei  arbitrio  stabunt  vel  cadent:  cuius  iudicium  non  ab  aura  populari,  sed  a  sua  ipsius  inflexibili  aequitate  pendebit:  qui  non  modo  de  cuiusque  factis  inquiret,  sed  de  1)  recondita  cordis  sinceritate  vel  nequitia  quaestionem  exercebit.  Ego  de  omnibus,  nulla  exceptione,  pronunciare  non  audeo.  Quotusquisque  [fol.  46]  tamen  eorum  est,  qui  dum  adversum  nos  conflictatur,  non  sibi  conscius  sit,  operam  se  magis  hominibus  quam  Deo  locare?  Iam  quum  tota  epistola  nos  supra  modum  inclementer  tractes,  extrema  tamen  clausula  virus  tuae  acerbitatis  pleno  ore  in  nos  effundis.  Quanquam  autem  nos  minime  convicia  illa  feriunt,  et  illis  iam  pro  parte  antea  responsum  est,  quid  tamen,  quaeso,  in  mentem  tibi  venit,  ut  avaritiam  adhuc  nobis  obiiceres?  Putasne  tantam  in  nostris  hominibus  fuisse  hebetudinem,  ut  non  ab  ipsis  exordiis  cogitarent,  se  eam  ingredi  viam  quae  lucro  et  quaestui  esset  adversissima?  An  vero  quum  vestram  ipsorum  avaritiam  traducerent,  non  videbant  magnam  se  necessitatem  sibi  imponere  continentiae  ac  frugalitatis,  nisi  pueris  quoque  ipsis  facere  se  ridiculos  vellent^1  Quum  rationem  eius  corrigendae  esse  ostenderent,  ut  nimiis  opibus  exonerarentur  pastores,  quo  ad  ecclesiae  curam  magis  essent  expediti,  an  non  sibi  sponte  aditum  ad  opes  praecludebant?  Quae  enim  iam  restabant  divitiae,  quibus  imminerent?  Quid?  annon  hoc  erat  facillimum  ad  divitias  honoresque  compendium,  statim  ab  initio  iis  quae  offerebantur  pactionibus  vobiscum  transigere?  Quanti  tum  multorum  silentium  redemisset  pontifex  vester?  Quanti  hodie  quoque  redimeret?  Cur,  si  vel  minima  habendi  cupiditate  titillantur,  omni  spe  augendae  rei  praecisa,  malunt  perpetuo  sic  miseri  esse,  quam  citra  magnam  difficultatem  uno  temporis  momento  ditescere?  Sed  ambitio,  scilicet,  eos  retinet.  Eius  quoque  suggillationis  quam  habueris  causam,  non  video,  quum  nihil  aliud  potuerint  exspectare,  qui  hanc  actionem  aggressi  sunt  primi,  quam  ut  a  toto  orbe  conspuerentur:  et  qui  postea  accesserunt  scientes  ac  volentes  se  innumeris  totius  mundi  contumeliis  ac  probris  exposuerint.  Ubi  autem  fraudes  illae  ac  intestinae  malitiae  ?  Nulla  enim  earum  suspicio  in  nobis  haeret.  De  iis  ergo  potius  tracta  in  sacro  vestro  collegio,  ubi  quotidie  agitantur.  1)  de,  om.  1576  seqq.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci