[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


5:230  minutas  sententiolas,  quibus  se  instruant:  at  summam  totius  operis  non  collimant.  Qui  vero  recto  oculo  totam  historiam  persequuti  sunt,  iis  me  approbaturum  meam  rationem  confido.  Secundum:  Memento,  quia  ventus  est  vita  mea,  et  non  revertetur  oculus  meus  ut  videat  bona:  nec  aspiciet  me  visus  hominis.  Oculi  tui  in  me,  et  non  subsistam.  Sicut  consumitur  nubes  et  pertransit,  sic  qui  descenderit  ad  inferos,  non  ascendet  (Iob.  7,  7  ss.).  Quibus  verbis  Iob  deplorans  apud  Deum  suam  calamitatem,  in  hoc  exaggerat:  ut  cui  nulla  spes  exitus  sit  proposita.  Habet  prae  oculis  mala  sua,  quae  se  persequantur  ad  sepulcrum.  Tum  occurrit,  ut  mors  misera  sit  exceptura  vitam  calamitosam.  Non  enim  aliter  potest  cogitare,  qui  manum  Dei  sentit  sibi  adversam.  Ab  hac  igitur  amplificatione  movet  misericordiam,  et  se  Deo  miserabilem  facit.  Non  video  quid  praeterea  quaeratis  in  hoc  loco  nisi  non  exspectandam  resurrectionem.  Quod  non  est  huius  instituti,  excutere.  Tertium:  Solum  mihi  superest  sepulcrum  (Iob.  17,  1).  Item:  In  profundissimum  inferni  descendent  omnia  [fol.  50]  mea  (ibid.  vs.  16).  Istud  quidem  verissimum  est.  Neque  enim  quidquam  satius  restat  ei,  qui  Deum  propitium  non  habet,  (qualem  se  esse  Iob  tunc  cogitabat)  quam  infernus  et  mors.  Quum  igitur  percurrisset  omnem  fabulam  suarum  miseriarum,  dicit  extremum  actum  esse,  confusionem.  Atque  hic  est  exitus  eorum,  quos  Deus  sua  manu  tangit.  Mors  enim  in  ira  eius:  vita  autem  in  misericordia.  Id  non  ineleganter  explicavit  Ecclesiasticus  (Eccl.  37,  28)  quum  ait:  Vita  viri  in  numero  dierum:  dies  autem  Israel  innumerabiles.  Verum  quia  non  est  firmae  autoritatis  scriptor,  omisso  illo  audiamus  prophetam  id  suis  verbis  pulchre  docentem:  Afflixit  in  cursu  virtutem  meam,  inquit,  abbreviavit  dies  meos.  Dicebam  autem:  Domine  mi,  ne  tollas  me  in  dimidio  dierum  meorum,  in  aeternum  sunt  anni  tui.  Peribunt  coelum  et  terra,  quae  tu  pridem  fundasti:  instar  vestium  corrumpentur  (Pbal.  102,  25  ss.).  Hactenus  quam  fragilis  sit  et  fluxa  hominum  conditio  exposuit,  quamque  x)  nihil  sit  sub  coelis  stabile:  quum  ipsi  quoque  ad  interitum  vergant.  Sequitur  postea  (ibid.  vs.  28  ss.):  Tu  autem  es,  et  anni  tui  non  finientur:  filii  servorum  tuorum  habitabunt,  et  posteritas  eorum  coram  te  stabilietur.  Hic  videmus,  ut  piorum  salutem  cum  Dei  aeternitate  coniungit.  Quoties  igitur  mihi  obiicient  Iob  manu  Dei  afflictum  et  paene  desperabundum,  nihil  sibi  reliquum  facientem,  praeter  infernum  et  mortem:  respondebo,  irato  Domino,  hunc  exitum  nos  manere,  1)  quanquam  1542.  Gallica  versio  etiam  habet:  combien  que.  15*   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci