47:1
1
CAPUT
I.
1.
In
principio
erat
Sermo,
et
Sermo
erat
apud
Deum,
et
ille
Sermo
erat
Deus.
2.
Hic
erat
in
principio
apud
Deum.
3.
Omnia
per
ipsum
facta
sunt,
et
sine
ipso
factum
est
nihil,
quod
factum
est
4.
In
ipso
vita
erat:
et
vita
erat
lux
hominum.
5.
M
lux
in
tenebris
lucet,
et
tenebrae
eam
non
comprehenderunt.
1.
In
principio
erat
Sermo.
Hoc
exordio
aeternam
Christi
divinitatem
praedicat
:
ut
sciamus
aeternum
esse
Deum,
qui
manifestatus
est
in
carne.
Porro
hic
scopus
est,
generis
humani
instaurationem
fieri
oportuisse
per
Dei
filium
:
quum
eius
virtute
creata
fuerint
omnia,
quum
solus
creaturis
omnibus
vitam
et
vigorem
inspiret,
ut
in
statu
suo
maneant,
ac
praesertim
in
homine
ipso
singulare
ediderit
tam
virtutis,
quam
gratiae
suae
specimen:
adeoque
post
Adae
lapsum
ac
defectionem
non
tamen
destiterit
erga
posteros
liberalis
esse
ac
beneficus.
Atque
haec
doctrina
cognitu
imprimis
necessaria
est.
Nam
quum
extra
Deum
minime
quaerenda
sit
vita
et
salus,
quomodo
in
Christum
recumberet
fides
nostra,
nisi
certo
constitutum
esset
quod
hic
docetur?
Ergo
his
verbis
testatur
evangelista,
nos
ab
unico
et
aeterno
Deo
minime
discedere,
quum
in
Christum
credimus:
deinde
eiusdem
beneficio
vitam
nunc
restitui
mortuis,
qui
natura
adhuc
integra
vitae
fons
et
causa
fuit.
Quod
sermonem
vocat
Dei
filium,
haec
mihi
simplex
videtur
esse
ratio,
quia
primum
aeterna
sit
Dei
sapientia
et
voluntas,
deinde
expressa
consilii
eius
effigies.
Nam
ut
sermo
character
mentis
dicitur
in
hominibus,
ita
non
inepte
transfertur
hoc
quoque
ad
Deum,
ut
per
sermonem
suum
dicatur
nobis
se
ipsum
exprimere.
Aliae
significationes
TOO
Xoyoo
non
ita
conveniunt.
Est
quidem
Graecis
Xoyoc
et
definitio,
et
ratio,
et
supputatio:
sed
nolo
supra
fidei
meae
captum
argute
philosophari.
/
Et
videmus
Dei
spiritum
adeo
eiusmodi
argutias
non
probare,
ut
nobiscum
balbutiens,
quam
sobrie
de
tantis
arcanis
sapiendum
sit,
tacendo
clamet./
Porro
quemadmodum
se
Deus
in
creando
mundo
per
sermonem
istum
patefecit,
ita
Calvini
opera.
Vol.
XLVII.
|