47:458
Christus,
sed
tantum
sibi
asserere
plenam
in
eum
vitae
et
mortis
potestatem
:
ita
simplex
ac
utilis
per
se
erat
doctrina,
sed
plus
sibi
fabricant
ac
imaginantur
discipuli
quam
dictum
fuerat.
Quare,
ut
tuti
simus
ab
eodem
periculo,
sobrie
sapere
discamus.
Sed
ea
est
humani
ingenii
lascivia,
ut
toto
impetu
in
vanitatem
ruat.
Quo
factum
est,
ut
hic
quoque
error,
a
quo
diserte
evangelista
cavendum
monuerat,
nihilominus
io
mundo
grassatus
sit.
Nam
fabulati
sunt,
quum
sibi
effodi
sepulcrum
iussisset
atque
illuc
descendisset,
vacuum
postridie
repertum
esse.
Quare
videmus
nullum
fore
errandi
finem,
nisi
simpliciter
amplexi
quod
a
Domino
traditum
est,
aliena
omnia
commeDta
repudiemus.
24.
Sic
est
discipulus
ille.
Quia
hactenus
sui
mentionem
sub
tertia
persona
fecerat
Ioannes,
nunc
exprimit
se
illum
esse:
quo
scilicet
plus
ponderis
habeat
testis
oculatus,
et
cui
penitus
comperta
fuerunt
omnia
de
quibus
sermonem
facit.
At
vero
ne
quis
eius
sermonem
suspectum
habeat,
ac
si
ad
gratiam
esset
compositus,
propterea
quod
a
Christo
diligebatur,
hanc
obiectionem
anticipat,
plura
a
se
praeterita
fuisse
dicens
quam
scripta:
nec
de
quibusvis
Christi
actionibus
loquitur,
sed
quae
ad
publicum
eius
munus
spectabant.
Nec
videri
debet
absurda
hyperbole,
quum
ferantur
quae
passim
in
profanis
scriptoribus
occurrunt.
Non
tantum
numerus
operum
Christi
considerandus
est,
sed
pondus
quoque
et
magnitudinem
expendere
convenit.
Divina
illic
Christi
maiestas,
quae
sua
infinitate
non
modo
sensus
hominum,
sed
coelum
et
terram
ut
ita
loquar
exhaurit,
suum
illic
fulgorem
mirabiliter
proferebat.
In
eum
si
evangelista
oculos
coniiciens
attonitus
exclamat,
iustam
narrationem
ne
a
toto
quidem
mundo
capi
posse,
quis
miretur?
Deinde
minime
reprehendendus
est,
si
trita
receptaque
figura
ad
commendandam
operum
Christi
excellentiam
utitur.
Scimus
enim
ut
se
ad
communem
loquendi
modum
accommodet
Deus
ruditatis
nostrae
causa,
imo
interdum
quodammodo
balbutiat.
Interea
tenendum
memoria
est
quod
prius
habuimus,
quam
evangelistae
summam
literis
complexi
sunt
tum
ad
instituendam
fidem,
tum
ad
salutem
conferendam
sufficere.
Satis
ergo
superque
sapiet,
quisque
rite
sub
iis
magistris
profecerit..*
Et
certe
quum
divinitus
nobis
ordinati
fuerint
testes,
sicuti
fideliter
defuncti
sunt
suis
partibus,
ita
nostrum
et,
vicissim
ab
eorum
testimonio
totos
pendere/nec
plus
-
appetere
quam
ab
illis
proditum
est,
praesertim
quum
eorum
calami
certa
Dei
providentia
gubernati
fuerint,
ne
immodica
rerum
congerie
nos
onerarent,
et
tamen
delectu
habito
traderent,
quantum
expedire
noverat,
qui
solus
sapiens
est
et
fons
unicus
sapientiae,
Deus:
cui
laus
et
gloria
in
perpetuum.
Amen.
|