47:4
4
aeterna
illius
essentia
amplius
moveamus
controversiam
?
2.
Hic
erat
in
principio.
Ut
praedicta
mentibus
nostris
altius
infigat
evangelista,
duo
illa
superiora
membra
in
brevem
epilogum
colligit,
quod
fuerit
semper,
et
quidem
apud
Deum:
ut
principium
intelligas
omni
tempore
superius.
3.
Omnia
per
ipsum.
Ubi
sermonem
esse
Deum
asseruit
et
aeternam
eius
essentiam
praedicavit,
nunc
ab
operibus
divinitatem
eius
probat.
Atque
haec
practica
est
notitia,
ad
quam
nos
praecipue
assuefieri
convenit.
Frigebit
enim
apud
nos
nudum
Dei
nomen
Christo
attributum,
nisi
talem
re
ipsa
fides
nostra
eum
sentiat.
Apte
autem
praedicat
de
filio
Dei
quod
in
eius
personam
proprie
competit.
Interdum
quidem
simpliciter
dicit
Paulus,
omnia
per
Deum
esse,
Rom.
11
v.
36.
Sed
quoties
comparatur
filius
cum
patre,
hac
nota
distingui
solet.
Quare
hic
mos
loquendi
usitatus
est,
patrem
omnia
fecisse
per
filium,
et
a
Deo
per
eundem
filium
omnia
esse.
Huc
autem
spectat
evangelistae
consilium
(sicut
dixi),
quod
statim
ab
ipsa
mundi
creatione
sermo
Dei
in
externum
actum
prodierit.
Nam
quum
in
sua
essentia
prius
esset
incomprehensibilis,
tunc
eius
vis
effectu
palam
luit
cognita.
Quidam
etiam
ex
philosophis
Deum
ita
constituunt
mundi
architectum,
ut
mentem
illi
in
condendo
hoc
opificio
adiungant.
Id
quidem
recte,
quia
congruenter
cum
scriptura
:
sed
quia
mox
in
frivolis
cogitationibus
evanescunt,
non
est
cur
eorum
testimonia
cupide
appetamus:
quin
potius
coelesti
hoc
oracula
conteoti,
plus
multo
dici
sciamus,
quam
mens
nostra
concipiat.
Et
sine
ipso
factum
est
nihil
quod,
ete.
Tametsi
varie
hic
locus
legitur,
ego
tamen
citra
controversiam
uno
contextu
ita
lego:
Factum
est
nihil
quod
factum
est.
Atque
in
eo
consentiunt
omnes
fere
graeci
codices,
saltem
magis
probatae
autoritatis.
Deinde
sensus
omnino
ita
postulat.
Qui
particulam
istam,
Quod
factum
est,
disiungunt
a
superiori
oratione,
ut
ad
sequentem
sententiam
annectant,
eoactmn
sensum
adducunt:
Quod
factum
est,
in
ipso
erat
vita,
hoc
est,
vivebat
aut
in
vita
sustinebatur.
Sed
hunc
loquendi
modum
nusquam
creaturis
attribui
ostendent.
Augustinus
more
suo
nimium
platonicus
ad
ideas
rapitur:
quod
Deus
antequam
mundum
conderet,
formam
totius
opificii
in
mente
sua
conceptam
habuerit:
atque
ita
vita
eorum
quae
nondum
exstabant,
in
Christo
fuerit,
quia
in
eo
ordinata
erat
mundi
creatio.
Sed
quam
istud
sit
a
mente
evangelistae
longe
remotum,
mox
videbimus.
Nunc
ad
prius
membrum
redeo.
Non
est
vitiosa
haec
TiepmoXoyioiy
ut
in
speciem
videtur.
Quia
enim
nihil
non
molitur
Satan,
ut
Christo
aliquid
detrahat,
nominatim
testari
voluit
evangelista,,
eorum
quae
facta
sunt
nihil
penitus
excipi.
|