[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:2  2  prius  habuit  apud  se  reconditum,  ut  duplex  sit  relatio:  prior  ad  Deum,  altera  ad  homines.  (  Servetus,  superbissimus  ex  gente  hispanica  nebulo,  aeternum  hunc  sermonem  tunc  demum  exortum  esse  fingit,  quum  in  mundi  creatione  exsertus  est.  Quasi  vero  non  prius  fuerit,  quam  virtus  eius  externo  opere  fuit  cognita.  Longe  aliud  hic  docet  evangelista:  neque  enim  sermoni  assignat  temporis  initium,  sed  ab  initio  fuisse  dicens,  saecula  omnia  transscendit.  Nec  me  latet  quid  oblatret  hic  canis,  et  quid  olim  cavillati  sint  Ariani:  nempe  Deum  creasse  principio  coelum  et  terram,  quae  tamen  aeterna  non  sint:  quia  principii  nomen  magis  ad  ordinem  respiciat,  quam  aeternitatem  designet.  Sed  hanc  calumniam  evangelista  praevertit,  quum  dicit  fuisse  apud  Deum.  Si  a  tempore  coepit  esse  sermo,  aliquam  in  Deo  temporum  seriem  inveniant  necesse  est.  Et  sane  hac  particula  nominatim  discernere  voluit  eum  Ioannes  a  rebus  omnibus  creatis.  Poterant  enim  multa  venire  in  mentem:  ubinam  esset  sermo  ille,  quomodo  vim  suam  exsereret,  cuius  esset  naturae,  unde  cognosci  posset.  Negat  igitur  in  mundo  et  rebus  creatis  haerendum  esse:  quia  semper  Deo  coniunctus  fuerit,  antequam  mundus  exstaret.  Nunc  qui  principium  ad  coeli  et  terrae  originem  trahunt,  annon  Christum  redigunt  in  communem  mundi  ordinem,  a  quo  diserte  hic  eximitur?  Qua  in  re  non  tantum  filio  Dei  atrocem  faciunt  iniuriam,  sed  aeterno  quoque  eius  patri,  quem  sapientia  sua  privant.  Si  Deum  absque  sua  sapientia  imaginari  nefas  est,  fateri  oportet,  non  alibi  quaerendam*  sermonis  originem,  quam  in  aeterna  Dei  sapientia.  Excipit  Servetus,  non  prius  comprehendi  sermonem  posse,  quam  quum  Deus  a  Mose  loquens  inducitur.  Quasi  vero  non  substiterit  in  Deo,  quia  palam  non  innotuit.  Hoc  est,  quasi  non  fuerit  intus,  donec  extra  prodire  coepit.  Sed  ansam  insanis  eiusmodi  deliriis  praecidit  evangelista,  quum  sine  exceptione  affirmat,  sermonem  fuisse  apud  Deum  :  nam  ab  omnibus  temporum  momentis  aperte  nos  revocat.  Qui  ex  tempore  verbi  imperfecto  colligunt  perpetuum  statum,  non  satis  firma  ratione  nituntur.  Verbum  Erat,  inquiunt,  continuam  seriem  magis  exprimit,  quam  si  dixisset  Ioannes  Fuit.  Sed  in  tantis  rebus  magis  solide  argumentandum  est.  Illud  autem  unum  1   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci