[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


41:3  3  PRAELECTIONES  Iam,  ut  dixi,  narrat  propheta  subito  exortam  fuisse  tentationem,  quae  posset  tam  eius  quam  electi  populi  animum  deiicere.  Nam  etsi  solus  Daniel  coniectus  fuit  in  speluncam  leonum,  ut  postea  videbimus:  tamen  nisi  liberatus  fuisset,  durior  et  asperior  fuisset  populi  conditio.  Scimus  enim  ut  improbi  homines  petulanter  insultent  miseris  et  innoxiis,  ubi  vident  quidquam  adversis  illis  contingere.  Si  ergo  laceratus  fuisset  a  leonibus  Daniel,  omnes  certatim  insurrexissent  contra  Iudaeos.  Deus  ergo  hic  non  modo  exercuit  fidem  et  patientiam  servi  sui,  sed  etiam  probavit  omnes  Iudaeos  eodem  examine:  quoniam  videbant  se  in  unius  hominis  persona  extrema  quaeque  passuros,  nisi  Deus  repente  opem  tulisset,  quemadmodum  fecit.  Primo  dicit  Daniel  se  excelluisse  inter  omnes  alios,  quoniam  spiritus  in  ipso  erat  uberior,  vel  praestantior.  Hoc  quidem  non  semper  accidit,  ut  qui  pollent  vel  prudentia,  vel  aliis  dotibus  plus  etiam  autoritatis  et  gratiae  obtineant.  In  aulis  regum  videmus  primas  teneri  a  bestiis.  Nam  hodie,  ne  repetamus  veteres  historias,  ut  reges  fere  omnes  fatui  sunt  ac  bruti,  ita  etiam  sunt  quasi  equi  et  asini  brutorum  animalium.  Quo  igitur  quisque  audacior  est  ac  protervior,  eo  plus  autoritatis  consequitur  in  aulis.  Sed  quum  dicit  Daniel  se  excelluisse,  duplex  Dei  beneficium  nobis  commendat,  quod  scilicet  donatus  fuerit  maiore  spiritu:  deinde,  quod  Darius  hoc  agnoverit,  atque  ita  magni  fecerit,  quum  videret  hominem  esse  industrium  et  praeditum  non  vulgari  sapientia.  Tenemus  ergo  quod  hic  propheta  docere  voluit,  nempe  se  divinitus  ornatum  fuisse  prudentia  et  aliis  donis:  deinde  etiam  Darium  regem  fuisse  iudicem  idoneum,  qui  expenderet  eius  prudentiam  et  reliquas  virtutes,  atque  ita  haberet  in  pretio.  Quoniam  ergo  spiritus  amplior  in  ipso  erat,  ideo  superavit  alios  omnes,  inquit;  imo  rex  cogitabat  erigere  ipsum  in  toto  regno,  hoc  est,  tribus  illis  satrapis  etiam  praeficere.  Quanquam  autem  singulare  fuit  privilegium,  quo  Deus  semel  populum  suum,  et  simul  prophetam  dignatus  est:  tamen  merito  hodie  nobis  deflenda  est  regum  socordia,  qui  superbe  contemnunt  dona  Dei  in  optimis  quibusque,  qui  possent  praeesse  in  maximam  utilitatem  populi:  et  interim  habent  in  delitiis  homines  stupidos,  et  sui  similes:  interea  addictos  et  avaritiae  et  rapinis,  crudelissimos  etiam  et  proiectos  in  omnem  licentiam.  Quum  ergo  videmus  nihil  esse  consilii  in  regibus,  ut  discernant  quinam  sint  digni  imperio  et  potentia,  merito  deflenda  est  conditio  mundi:  quia  est  hoc  nobis  quasi  speculum  coelestis  vindictae,  ubi  reges  sic  consilio  destituuntur.  Caeterum  rex  Darius  ultimo  die  unus  ad  ipsos  damnandos  sufficiet:  in  quo  tantum  fuit  discretionis,  ut  non  dubitaverit  hominem  externum  et  captivum  suis  omnibus  satrapis  praeficere.  Haec  igitur  vere  fuit  regia,  imo  heroica   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci