[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


39:507  507  PRAELECTIONES  508  titulus  libri  est  HDW  a  prima  voce.  Sed  dum  exprimere  volunt  quid  liber  contineat,  tunc  vocant  nirp,  hoc  est?  Lamentationes.  Nunc  veniamus  ad  ipsa  verba,  quoniam  quae  nunc  breviter  perstrinxi  melius  explicari  poterunt  in  contextu.  CAPUT  PRIMUM.  1.  Quomodo  sedet  solitaria  civitas,  quae  abundavit  populo/  facta  est  tanquam  vidua,  quae  magna  fuit  in  qentibus  I  quae  dominata  est  in  provinciis,  redacta  est  ad  tributum!  Propheta  non  potest  satis  exprimere  magnitudinem  cladis,  nisi  per  admirationem.  Suscipit  ergo  personam  hominis,  qui  ad  conspectum  rei  novae  et  inopiuatae  quodammodo  obstupescit.  Erat  enim  res  incredibilis,  quum  electus  esset  locus  ille,  in  quo  Deus  habitaret,  ac  urbs  Ierusalem  non  modo  regia  esset  Dei  sedes,  sed  quoddam  sanctuarium  terrestre,  potuit  censeri  conditio  illius  urbis  esse  exempta  ab  omni  periculo.  Quum  enim  dictum  esset,  Haec  requies  mea  in  saeculum  saeculi,  hic  habitabo:  visus  fuerat  Deus  attollere  urbem  illam  supra  nubes,  et  immunem  reddere  ab  omnibus  terrenis  mutationibus.  Scimus  quidem  in  mundo  nihil  esse  stabile,  et  summa  imperia  converti  in  nihilum  :  sed  status  Ierosolymae  non  erat  fundatus  in  humanis  praesidiis,  neque  in  amplitudine  ditionis,  neque  in  hominum  copia,  neque  in  aliis  praesidiis  quaecunque  fingi  possint  :  sed  fundatus  erat  in  coeiesti  decreto,  in  promissione  Dei,  quae  obnoxia  non  est  ullis  mutationibus.  Quum  ergo  urbs  ipsa  cecidisset,  a  fundamentis  eversa,  nihil  residuum  exstaret,  quum  templum  ipsum  contumeliose  direptum  esset,  deinde  incensum  ab  hostibus:  praeterea  rex  tractus  in  exsilium,  iugulati  essent  eius  liberi  in  ipsius  conspectu,  proceres  trucidati:  quum  populus  dispersus  esset  huc  et  illuc,  per  summum  opprobrium,  nonne  fuit  illud  horribile  prodigium?  Ergo  non  sine  causa  propheta  exclamat,  quomodo/  quia  nemo  unquam  putasset  id  posse  accidere:  deinde  post  eventum  rei  nemo  poterat  mente  composita  cernere  tale  spectaculum,  quia  poterant  innumerae  tentationes  venire  in  mentem:  praesertim  vero  haec  cogitatio  poterat  labefactare  omnium  fidem  et  sensum,  Quid  sibi  vult  Deus?  quomodo  pollicitus  est  urbem  hanc  fore  perpetuam?  et  nunc  nulla  est  facies  urbis,  et  nulla  spes  restitutionis  in  futurum  tempus.  Quum  ergo  posset  pias  mentes  non  modo  turbare,  sed  etiam  prosternere,  et  demergere  in  summam  desperationem  ille  tam  tristis  adspectus:  ideo  propheta  exclamat,  Quomodo?  Dicit  autem,  quomodo  sedet  soli-   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci