39:502  per  capita.  Et  satis  apparet,  non  eo  ordine  fuisse  scriptum,  quo  loquutus  est.  Non  igitur  ubique  servata  fuit  series  temporum:  sed  scribae  fuerunt  seduli  hac  in  parte,  ut  valvis  templi  affixas  illas  summas  colligerent,  et  ita  additur  haec  clausula,  huc  usque  esse  sermones  Ieremiae.  Hoc  autem  male,  meo  iudicio,  restringitur  ad  prophetias  de  excidio  Babylonis.  Neque  enim  dubito,  quin  scriba,  qui  collegit  omnes  prophetias,  simul  adiecerit  huc  usque  per  scriptos  fuisse  Ieremiae  sermones.  Hinc  colligimus,  caput  ultimum  non  comprehendi  sub  libro  prophetico  Ieremiae  :  sed  illic  summa  duntaxat  historiae  refertur,  quatenus  utile  fuit  ad  intelligentiam  totius  doctrinae,  quemadmodum  iam  satis  apparuit  non  potuisse  intelligi  multos  locos  prophetiae  sine  historiae  illius  notitia.  Quantum  ad  Lamentationes  attinet,  scimus  separatam  esse  rationem  illius  libri  a  vaticiniis  Ieremiae.  Non  mirum  igitur  est  si  hoc  fuerit  additum,  huc  usque  sermones  Ieremiae  fuisse  per  scriptos.  Hoc  quidem  ultimum  caput  quia  totum  historicum  est,  et  alibi  singulae  partes  fuerant  tractatae,  D.  Calvinus  pro  lectione  non  exposuit,  ne  supervacuis  repetitionibus  oneraret  auditores:  ut  tamen  lectoribus  integrum  volumen  constaret,  censuimus  non  esse  omittendum.  CAPUT  QUINQUAGESIMUM  SECUNDUM.  1.  Viginti  et  unius  anni  erat  Sedechias  quando  regnavit,  et  undecim  annis  regnavit  in  Ierusalem,  et  nomen  matris  eius  Hamutal  filia  Ieremiae  de  Libnah.  2.  Fecitque  malum  in  oculis  Iehovae,  secundum  omnia  quae  fecerat  Iehoiakim:  3.  Nempe  propter  furorem  Iehovae  qui  fuit  contra  Ierusalem  et  Iehudah,  donec  proiiceret  eos  a  facie  sua,  rebellavit  Sedechias  contra  regem  Babylonis.  4.  Fuit  autem  anno  nono  regni  eius,  mense  decimo,  decima  mensis,  venit  Nabuchadreser  rex  Babylonis,  ipse  et  universus  exercitus  eius  adversus  Ierusalem,  et  castrametati  sunt  contra  eam,  et  aedificaverunt  contra  eam  munitionem  undique.  5.  Venitque  civitas  in  obsidionem  usque  ad  undecimum  annum  regis  Sedechiae.  6.  Mense  quarto,  nona  mensis,  invaluit  fames  in  urbe  (adeo)  ut  non  esset  panis  populo  terrae.  7.  Et  dirupta  fuit  urbs,  et  omnes  viri  bellatores  fugerunt,  exieruntque  de  urbe  nocte  per  viam  portae  (quae  erat)  inter  duos  muros,  qui  (erant)  iuxta  hortum  regis  (Chaldaei  autem  erant  iuxta  urbem  per  circuitum)  abieruntque  per  viam  solitudinis.  8.  Persequutus  vero  est  exercitus  Chaldaeorum  regem,  apprehenderuntque  Sedechiam  in  desertis  Iericho:  quia  omnis  exercitus  eius  dispersus  est  ab  eo.  32*