[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


39:3  3  PRAELECTIONES  non  pugnarunt  cum  homme  mortali,  sed  potius  gigantum  more  ausi  sunt  cornua  adversus  Deum  ipsum  attollere.  Et  hac  ratione  etiam  se  ornat  prophetae  elogio.  Hoc  quidem  saepe  facit:  sed  non  dubium  est  quin  hic  notetur  indignitas:  quod  scilicet  quo  tempore  Chaldaei  urbem  cingebant  suo  exercitu,  Ieremias  propheta  clausus  erat  in  atrio  custodiae.  Poterat  simpliciter  dicere,  Ieremias  tunc  erat  clausus:  sed  titulum  prophetae  honoris  causa  sibi  assumit,  ut  inde  magis  appareat  foeditas  contumaciae,  quod  populus,  quum  sentiret  Deum  infestum,  tamen  non  destitit  a  sua  superbia.  Tenuit  enim  tunc  prophetam  ipsum  in  carcere,  ac  si  certaret  cum  Deo  ipso.  Scimus  stultos,  ut  proverbio  veteri  dictum  est,  accepto  malo  sapere:  ergo  si  qua  fuisset  mica  vel  gutta  prudentiae  in  Iudaeis  poterant  suis  malis  et  calamitatibus  flecti,  ut  abiicerent  fastum  illum  et  pervicaciam.  Sed  videmus  ut  fuerint  indomiti,  et  vesano  furore  perstiterint  in  suis  sceleribus,  quod  constricti  ab  hostibus  voluerunt  Deum  in  persona  servi  sui  tenere  quasi  captivum.  Quod  dicitur  hic  de  atrio  custodiae,  non  dubito  quin  fuerit  carcer  paulo  humanior,  quemadmodum  alibi  videbimus  prophetam  fuisse  deprecatum  ne  illinc  iterum  traheretur  in  obscurum  alterum  carcerem,  ubi  fuerat:  petiit  hoc  non  vulgaris  beneficii  loco,  ut  maneret  in  aliquo  carcere,  et  tamen  expositus  fuit  omnium  ludibriis.  Quidquid  sit,  videmus  tunc  populum  nihilo  fuisse  meliorem,  tametsi  iam  saepius  castigatus  fuisset  Dei  ferulis.  Interea  memoria  tenendum  est  quod  dixi,  dum  impii  modis  omnibus  conantur  sermonem  Dei  prorsus  exstinguere,  non  consequi  quod  optant:  quia  Deus  perrumpit  nihilominus,  et  continuat  verbi  sui  cursum  quidquid  illi  moliantur.  Et  hoc  diligenter  notandum  est,  quia  hodie  videmus  machinas  omnes  admoveri  a  reprobis,  ut  cursum  coelestis  doctrinae  abrumpant.  Veniat  igitur  nobis  in  mentem  haec  historia,  quum  captivus  esset  Ieremias,  liberum  nihilominus  fuisse  eius  sermonem,  et  linguam  solutam.  Quemadmodum  etiam  Paulus  gloriatur  (2.  Tim.  2,  9),  Etiam  si  constrictus  sim  vinculis,  sermo  tamen  Dei  non  est  alligatus,  inquit.  Iam  subiicitur  causa  cur  fuerit  inclusus  in  carcere,  quia  scilicet  ausus  fuerat  prophetare  contra  urbem  et  regem  ipsum.  Non  mirum  est  si  regis  animus  fuerit  exacerbatus  quum  intrepide  diceret  Ieremias  venturum  in  manus  hostium.  Neque  enim  tantum  de  urbe  ipsa  et  eius  excidio  concionatus  fuerat,  sed  de  regis  clade:  dixerat  enim  tractum  iri  in  conspectum  regis  Nabuchadnezer,  et  venturum  Babylonem  usque  dum  visitaret  illum  Deus.  Scimus  quam  delicatae  sint  regum  aures  :  ergo  nihil  mirum  si  excanduerit  Zedechias  adversus  Ieremiam  :  sed  tandem  debuit  vel  molliri,  vel  frangi  quum  videret  hoc  oraculum  profectum  fuisse  a  Deo.  Quod  ergo  tenuit  semper  prophetam  captivum,  hinc  apparuit   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci