[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:3  3  IN  ISAIAM  IN  CAPUT  XL.  1.  (Consolamini.)  Novum  argumentum  ingreditur  propheta.  Nam  relicto  populo  apud  quem  nec  minae  nec  monitiones  ullae  proficiebant,  quod  deplorata  esset  eius  nequitia,  ad  posteros  sese  convertit:  ut  populo  cruce  humiliato  demum  in  extremis  angoribus  consolationem  defuturam  non  esse  significet.  Ac  verisimile  est  prophetiam  hanc  ab  ipso  scriptam  esse  quum  instaret  tempus  migrationis,  ne  decedens  ex  vita  ecclesiam  Dei  sine  spe  restitutionis  gravissimis  malis  obrutam  relinqueret.  Etsi  autem  antehac  minis  ac  terroribus  vaticinia  in  hunc  finem  permiscuit,  eorum  tamen  praecipue  qui  tunc  vivebant  videtur  rationem  habuisse.  Quidquid  autem  posthac  sequetur,  ad  futuram  ecclesiam  spectabit,  cuius  renascentia  mortem  eius  longe  sequuta  est.  Perpetuam  enim  doctrinam  subiiciet,  quae  ad  unum  tempus  restringenda  non  est,  ac  praesertim  quum  tractat  de  exordio  et  progressu  regni  Christi.  Atque  eo  maioris  apud  nos  momenti  esse  debet  haec  prophetia,  quod  recta  nos  compellat.  Nam  etsi  priorum  anagoge  fieri  potest,  ut  et  Iudaeis  et  nobis  communis  doctrina  sit:  tamen  quia  derelictis  illius  temporis  Iudaeis  posteros  alloquitur,  quotquot  futuri  sunt  usque  ad  finem  mundi,  haec  magis  peculiaris  esse  nobis  videtur.  Hac  igitur  exhortatione  voluit  Dominus  piorum  animos  excitare,  ne  in  gravibus  aerumnis  deficerent.  Primum  Iudaeos,  qui  in  duram  illam  captivitatem  abducendi  paulo  post  erant,  ubi  et  sacrificiis  et  prophetis  carerent:  atque  omni  consolatione  destituti  essent,  nisi  Dominus  his  vaticiniis  eorum  miseriae  subvenisset.  Deinde  pios  omnes  quotquot  futuri  erant,  aut  in  posterum  exstabunt,  ^b  animum  erigant,  etiam  quum  ad  extrema  redacti  esse  ac  periisse  videbuntur.  Ut  autem  haec  oratio  plus  efficaciae  haberet,  magisque  animos  percelleret,  Deum  inducit  excitantem  novos  prophetas,  quibus  mandat  ut  amica  consolatione  populi  dolores  leniant.  Summa  est,  ubi  ad  tempus  visus  fuerit  deseruisse  miseros  exsules,  rursus  ex  tenebris  emersurum  esse  gratiae  testimonium:  et  ubi  cessaverint  laetae  prophetiae,  futurum  esse  rursus  illis  suum  tempus.  Atque  ut  laetitiae  materiam  amplificet,  utitur  numero  plurali  :  quo  significat  se  non  unum  aut  alterum,  sed  plures  quasi  in  turma  missurum:  id  quod  etiam  re  ipsa  praestitit.  Unde  magis  relucet  infinita  eius  bonitas  et  clementia.  Caeterum,  in  primis  notandum  est  verbum  futuri  temporis,  dicet  Iehova,  quod  interpretes  in  praesenti  vel  praeterito  reddentes  tam  verba  depravant  quam  sensum  corrumpunt.  Oblique  enim  medium  tempus  designat,  quo  graviter  affligendus  erat  populus,  quasi  Deo  tacente.  Etsi  enim  tunc  quoque  non  destitit  Deus  per  aliquos  prophetas   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci