32:1  1  PSALMUS  XCI.  ARG.  Docet  piorum  salutem  curae  esse  Deo,  ut  nunquam  eos  in  pcriculis  destituat.  Itaque  hortatur  fideles,  ut  eius  praesidio  confisi,  secure  per  omnia  discrimina  ambulent.  Utilissima  doctrina:  quia  etsi  de  providentia  Dei  loquuntur  omnes,  fatenturque  fidelium  esse  custodem,  vix  tamen  centesimus  quisque  salutem  suam  eius  fidei  commendat.  1.  Habitans  in  abdito  Excelsi,  in  umbra  Omnipotentis  morabitur.  2.  Dicam  Iehovae,  spes  mea  et  '  arx  mea:  Deus  meus,  sperabo  in  ipso.  3.  Certe  ipse  liberabit  te  a  laqueo  aucupis,  a  peste  noxia:  4.  Alis  suis  proteget  te,  et  sub  pennis  eius  tutus  eris,  scutum  et  clypeus  veritas  eius.  1.  (Habitans  in  abdito.)  Hebraei  quidam  interpretes  uno  contextu  legunt  tres  primos  versus,  ut  pendeat  sententia  usque  ad  membrum  illud,  Certe  eruet  te  a  laqueo  aucupis:  atque  ita  exponunt:  Qui  habitat  in  refugio  excelsi,  et  in  umbra  Dei  commoratur,  illi  dicam  de  Iehova,  quod  sit  spes  eius  et  propugnaculum,  et  Deus  in  quo  acquiescere  tuto  liceat:  quoniam  liberabit  eum  a  laqueo,  ete.  Sed  quam  coactus  sit  sensus  ille,  palam  est.  Deinde  qui  ita  sentiunt,  frivola  ratione  moventur:  quia  in  primo  versu  idem  bis  repeti  existimant,  ideoque  nullum  sensum  possunt  elicere,  in  quo  longe  falluntur:  res  enim  diversas  notat  propheta,  quisquis  sit  Psalmi  autor,  dicens  eos  qui  absconditi  latent  sub  Dei  custodia,  non  esse  telorum  ictibus  expositos,  sed  inhabitare  tutum  et  quietum  locum.  Si  quis  ita  loquatur,  Qui  Deum  habet  praesidem  salutis  suae,  ille  quiescet  sub  umbra  Dei:  in  secundo  membro  emphatica  notatio  erit,  quia  illic  humanis  auxiliis  opponitur  Dei  potentia.  Sic  etiam  propheta  hoc  loco  mansuros  dicit  sub  umbra  Dei  qui  in  abdito  eius  habitant:  quia  sentient  tandem  quid  valeat  eius  Calvini  opera.  Vol.  XXXII.