21:119
UL
IOANNIS
CALVINI
vlTA
A
Theodoro
Beza
Genevensis
ecclesiae
ministro
accurate
descripta.
*)
Si
quis
erit
qui
me
alio
quam
tuendae
veritatis
studio
existimet
ad
hanc
Ioannis
Calvini
vitam
describendam
accessisse,
facile
me
ut
spero
ab
hac
calumnia
praesens
rerum
humanarum
status
vindicabit.
Vix
enim
ullum
est
brevius
ad
omnem
calamitatem
compendium,
quam
virtutem
laudasse:
extremae
vero
dementiae
fuerit,
quod
malum
possis
vel
uno
silentio
redimere,
id
ultro
tibi
accersere.
Quod
si
ne
virtutem
quidem
ullam
impune
praedicare
patiuntur
scelerati,
quid
iis
exspectandum
est,
quibus
pietatem,
id
est
quiddam
ipsa
virtute
superius,
praedicare
propositum
est?
cui
non
improbi
tantum
homines
adversantur,
sed
etiam
plerumque
ii
ipsi
bellum
indixerunt,
qui
maxime
probi
videri
ac
interdum
esse
student.
Nec
enim
ullos
habet
pietas
acriores
inimicos,
quam
eos
ipsos,
qui
falsam
religionem
pro
vera
serio
sunt
amplexi.
Sed
ista
me
quantumvis
in
speciem
terribilia
minime
tamen
perculerunt.
Turpe
enim
fuerit,
malorum
metu
bonos
silere
et
superstitiosorum
clamoribus
oppressam
religionis
vocem
conticescere.
Quod
si
quis
excipiat,
longe
aliud
esse
Calvini
vitam
scribere,
quam
veritatem
defendere,
fatebor
equidem
ego,
longe
aliud
esse
hominem
quam
veritatem:
sed
hoc
tamen
dicere
non
erubescam,
haud
temere
dictum
esse
ab
eo,
qui
est
amak^dna
(Ioan.
20
v.
21):
Sicut
misit
me
pater,
ita
et
ego
mitto
vos,
et
(Luc.
10.
v.
16.)
Qui
vos
audit,
me
audit.
Clamitent
igitur
homines,
tum
qui
id
sibi
per
ignorantiam
persuaserunt,
tum
qui
per
improbitatem
sic
loquuntur,
Lutherum,
Zwinglium,
Calvinum
a
nobis
pro
diis
1)
Paginas
notamus
ed.
Genevensis
1575
(1576)
fol
et
ed.
Lausannensis
1576.
8.
Lectionem
in
textu
exprimimus
veterem
et
authenticam
Bezanam,
in
margine
passim
selectiores
variantes
quas
editiones
recentiores
praebent,
maxime
ad
Amstelodamensem
expressae.
Nickelius
modo
has
modo
illam
recepit
|