[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


21:170  iudiciosius  denique  scripsit,  quum  tamen  tam  multa  scripserit,  quam  nemo  vel  nostra  vel  patrum  memoria.  Erat  enim  hoc  consequutus  vigiliis  iuventutis,  et  quadam  iudicii  acrimonia  dictandi  exercitatione  confirmata,  ut  neque  illi  deesset  unquam  quod  apposite  et  graviter  diceret,  neque  multo  aliter  scriberet  quam  loqueretur.  In  doctrina,  quam  initio  tradidit,  ad  extremum  constans  nihil  prorsus  immutavit,  quod  paucis  nostra  memoria  theologis  contigit.  Quod  ad  ipsius  mores  attinet,  quamvis  illum  natura  ad  gravitatem  finxisset,  nemo  tamen  in  illo  in  communi  convictu  fuit  suavior:  in  ferendis  hominum  vitiis,  quae  infirmitatis  erant,  mire  fuit  prudens,  ut  neque  importuna  obiurgatione  pudefaceret  aut  perterrefaceret  imbecillos  fratres,  neque  vitia  connivendo  vel  adulando  foveret.  Adulatione  autem  et  simulationis,  improbitatis  denique,  praesertim  si  de  religione  agebatur,  tam  fuit  hostis  acer  et  vehemens,  quam  veritatis  simplicitatis  et  candoris  amans.  Fuit  omnino  naturae  ipsius  temperamento  oCvxoXoc,  quod  vitium  etiam  auxerat  laboriosissimum  illud  vitae  genus:  irae  tamen  sic  eum  docuerat  spiritus  Domini  moderari,  ut  ne  verbum  quidem  sit  ex  eo  auditum  quod  viro  bono  indignum  esset,  nedum  ut  longius  progrederetur,  nec  temere  nisi  tum  commoveretur,  quum  de  religionis  causa  agebatur,  aut  adversus  praefractos  homines  ipsi  negotium  erat.  Tot  tantasque  virtutes  domi  et  foris  tam  multos  adversarios  habuisse  nemo  mirabitur,  qui  vel  eorum  inter  profanas  gentes  hominum  historiam  legerit,  qui  prae  aliis  aliquam  virtutis  speciem  adamarint,  tantum  abest  ut  mirum  cuiquam  videri  debeat  fortissimum  tum  sanae  doctrinae  defensorem,  tum  purae  vitae  sectatorem  domi  et  foris  tam  acriter  oppugnatum  fuisse.  Sed  hoc  potius  admiratione  dignum  est,  unicum  hominem  tanquam  Herculem  quendam  christianum  tot  domandis  monstris  sufficere  potuisse,  nempe  fortissima  illa  clava,  id  est  Dei  verbo  utentem.  Itaque  quot  ei  adversarios  Satan  excitavit  (nullos  enim  in  tam  multis  hostes  alios  habuit,  quam  si  pietati  et  honestati  bellum  indixissent),  tot  servo  suo  Dominus  victoriarum  trophaea  defixit.  Haereticum  isti  faciunt  Calvinum  :  quasi  vero  non  sit  hoc  etiam  nomine  damnatus  Christus  ipse,  et  quidem  ab  ipsis  sacerdotibus.  Expulsus  est  Geneva,  adde  et  ab  eadem  revocatus.  Et  quid  Apostolis,  quid  Athanasio,  quid  Chrysostomo  contigit?  Exprobrant  illi  multa  nonnulli  alii,  sed  cuiusmodi?  Ambitiosus  fuit  scilicet,  imo  etiam  novum  papatum  ambivit,  qui  hoc  vitae  genus,  hanc  rempublicam,  hanc  denique  ecclesiam,  quam  vere  possum  paupertatis  officinam  appellare,  rebus  omnibus  anteposuit.  Accumulandis  [D  5]  scilicet  opibus  studuit,  cuius  bona  omnia,  care  etiam  divendita  ipsius  bibliotheca,  vix  trecentos  aureos  aequarant,  ut  non  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci