48:1
1
CAPUT
I.
1.
Priorem
quidem
sermonem
habuimus,
o
Theophile,
de
omnibus
quae
coepit
Iesus
facere
et
docere
2.
ad
eum
usque
diem,
quo
postquam,
mandata
per
spiritum
sanctum
dedisset
apostolis,
quos
elegerat,
sursum
assumptus
est.
1.
Ut
sibi
ad
ea,
quae
Christi
adscensum
sequuta
sunt,
transitum
faciat,
summam
eorum,
quae
priore
libro
tractaverat,
colligit,
ut
hunc
cum
illo
contexat.
Haec
autem
brevis
evangelicae
historiae
descriptio
ab
eo
ponitur,
quod
sit
eorum
narratio,
quae
fecit
ac
dixit
Christus,
quamdiu
in
terra
versatus
est.
Porro,
quod
communiter
interpretantur,
vitae
sanctimoniam
praecessisse
in
Christo,
sequutas
deinde
docendi
partes,
hoc
nihil
ad
mentem
Lucae.
Verum
quidem
est,
sic
compositos
debere
esse
boni
et
probi
doctoris
mores,
ut
vita
prius
loquatur
quam
lingua:
ajioqui,
nihil
a
theatrico
actore
differret:
at
Lucas
potius
ad
illud
respexit,
quod
circa
historiae
evangelicae
finem
dixerat:
Christum
prophetam
fuisse
opere
et
sermone
potentem:
hoc
est,
qui
factis
non
minus
quam
verbis
excelleret.
Quanquam
inter
hunc
locum
et
illum
paulum
est
discriminis.
Operum
enim
potentia,
quae
illic
laudatur,
ad
miracula
spectat:
hoc
vero
facere,
latius
patet,
meo
iudicio:
nempe,
ut
omnia
comprehendat
insignia
eius
facta,
quae
propria
erant
eius
ministerii:
in
quibus
mors
et
resurrectio
primas
tenent.
Officium
enim
Messiae
non
sola
doctrina
constabat:
sed
pacificatorem
esse
oportebat
inter
Deum
et
homines,
populi
redemptorem,
regni
instauratorem,
autorem
aeternae
felicitatis.
Haec,
inquam,
omnia,
ut
de
Messia
promissa
erant,
sic
ab
ipso
exspectabantur.
Nunc
videmus
evangelii
summam
duabus
his
partibus
contineri,
doctrina
Christi
et
factis:
quatenus
non
tantum
legationem
a
patre
sibi
mandatam
pertulit
ad
homines:
sed
re
ipsa
praestitit
quaecunque
a
Messia
requiri
poterant.
Regnum
suum
auspicatus
est,
sacrificio
suo
Deum
placavit,
sanguine
proprio
expiavit
hominum
peccata,
diabolum
mortemque
subegit,
restituit
nos
in
veram
libertatem,
iustitiam
nobis
vitamque
acquisivit.
Atque
ut
ratum
esset
quidquid
gessit
ac
dixit,
miraculis
se
comprobavit
Dei
filium.
Ita
hoc
facere
ad
miracula
quoque
Calvini
opera.
Vol.
XLVIII.
|