19:97  97  1561  NOVEMB.  98  num,  tamen  non  desino  monere  et  obtestari  ut  sese  modis  omnibus  contineant,  quoniam  istos  impetus  existimo  fraeno  potius  quam  calcaribus  indigere  et  vereor  ne  impatientia  certam  victoriam  nobis  ex  manibus  eripiat.  Denique  nostros  potius  quam  adversarios  metuo.  Iam  venio  ad  meum  reditum.  Simul  atque  literas  tuas  accepi  instare  coepi  multo  etiam  acrius  quam  antea,  ut  mihi  fieret  abeundi  facultas.  Tantum  abest  ut  impetrarim  ut  etiam  regina  ipsa  me  accersitum  expresse  rogarit  ut  saltem  ad  tempus  manerem.  Ego  nec  renui  aperte,  nec  annui,  sed  me  staturum  arbitrio  eorum  dixi  quibus  sum  mancipatus.  Ideo  sese  istuc  scripturos  dixerunt,  ut  trium  mensium  tempus  mihi  prorogetur.  Rogo  ut  semel  statuatis  me  nihil  prorsus  cupere,  nisi  quod  censueritis  expedire.  Causae  cur  mihi  manendum  multi  existiment,  hae  sunt.  Regina  nescio  quo  modo  libenter  me  videt,  quod  est  apud  multos  testata,  et  re  ipsa  sum  expertus.  Ideo  cupiunt  nostri  proceres  me  hic  manere,  quasi  fidei  et  obedientiae  nostrarum  ecclesiarum  obsidem,  tantisper  dum  in  futuro  illo  conventu  aliquid  certi  constituatur  et  ipsi  conventui  me  volunt  interesse.  Huc  accedit  quod  quatuor  familiae  (quarta  enim  iam,  quae  est  D.  Cursolii,  iam  accessit)  cupiunt  in  unum  ecclesiae  corpus  coalescere,  et  consistorii  etiam  disciplina  regi,  quod  confici,  nisi  aliquo  temporis  spatio,  ab  alio  fortassis  quam  me  uno,  ut  nunc  res  sunt,  non  potest.  E  contrario  valde  torqueor  quum  te  laboribus  opprimi  et  scholam  nostram  iacere  video,  ut  privatum  tui  et  urbis  nostrae  desiderium  omittam,  quod  sentio  quotidie  non  modo  non  imminui  sed  etiam  crescere.  Vos  igitur,  si  ad  vos  scribatur,  statuetis  quod  censueritis  expedire.  Ut  scribant  nunquam  postulabo,  sed  ut  vel  me  dimittant,  vel  statim  vobis  satisfiat,  hoc  urgebo.  De  mea  valetudine  satis  bene  hactenus  habui.  Nunc  obrepsit  catarrhus  partim  ex  aeris  et  loci  intemperie,  partim  ex  importunis  et  assiduis  laboribus.  Huic  igitur  malo  ut  tempestive  medear,  cras  Lutetiam  cogito,  concio  equites  et  pedites  principis  de  la  Roche  surYon  praefecti  urbis  occupant  yicina  loca,  et  si  quem  videant  insultantem,  eum  coniiciunt  in  vincula  aut  verberant  aut  alio  modo  coercent,  et  cavent  ne  quis  tumultus  exoriatur.  Sub  finem  concionis  colliguntur  eleemosynae  quae  statim  distribuuntur  in  pauperes  qui  magno  numero  occurrunt.  Conventus  fiunt  sub  dio  sed  fiunt  alii  clandestini  in  variis  locis  urbis  .  .  .  .  .  .  Journal  de  Bruslart  (Mem.  de  Conde  I.  59);  Le  1r  et  2d  jour  de  Nov.  se  firent  plusieurs  grandes  assemblees  et  conventicules  en  la  ville  de  Paris,  jusques  au  nombre  de  2  a  3  mille  personnes  en  divers  lieux,  quod  non  fuit  sine  magno  incommodo  reip.  christianae,  et  le  pis  est  que  combien  que  M.  le  Prince  fust  lieutenant  pour  le  Roy,  ce  neanmoins  ny  donna  aucun  ordre,  disant  quil  avoit  bien  charge  de  empescher  la  sedition,  mais  de  empescher  presches  et  conventiouleB  cela  n'estoit  de  sa  charge  etc.  Calvini  opera.  Vol.  XIX.