52:93  93  CAPUT  I.  94  quae  mihi  data  est  erga  vos,  ad  implendum  sermonem  Dei:  26.  mysterium  reconditum  a  saeculis  et  generationibus,  quod  nunc  revelatum  est  sanctis  eius,  27.  quibus  voluit  Deus  patefacere  quae  sint  divitiae  gloriae  mysterii  huius  in  gentibus,  qui  est  Christus  in  vobis,  spes  gloriae  :  28.  quem  nos  praedicamus,  admonentes  omnem  hominem,  et  docentes  omnem  hominem  in  omni  sapientia,  ut  sistamus  omnem  hominem  perfectum  in  Christo  Iesu.  29.  In  quam  rem  etiam  laboro,  decertans  secundum  potentiam  eius,  quae  operatur  in  me  potenter.  24.  Nunc  gaudeo.  Prius  a  vocatione  sibi  autoritatem  asseruit  :  nunc  autem  occupat,  ne  quid  de  apostolatus  sui  honore  detrahant  vincula  et  persequutiones  quas  pro  evangelio  sustinebat.  Nam  istis  etiam  occasionibus  abutitur  Satan,  ut  servos  Dei  viliores  reddat.  Praeterea  animat  eos  suo  exemplo,  ne  persequutionibus  terreantur:  et  zelum  suum  commendat,  ut  plus  habeat  gravitatis.  Quin  etiam  non  vulgari  pignore  suum  erga  eos  amorem  testatum  reddit,  dum  se  libenter  eorum  causa  afflictiones,  quas  sustinet,  perferre  asserit.  Unde  autem  hoc  gaudium,  dicet  quispiam?  Nempe  quia  fructum  cernebat  inde  emergentem.  Ac  si  diceret:  Suavis  est  mihi  afflictio  pro  vobis  :  quia  non  frustra  eam  patior.  Quemadmodum  ad  Thessalonicenses  priore  epistola  gaudere  se  dicit  in  omni  necessitate  et  afflictione,  propter  auditam  ipsorum  fidem.  Adimpleo  quae  desunt  ete.  Copulam  accipio  vice  causalis.  Reddit  enim  rationem  cur  patiendo  laetus  sit:  quia  socius  in  ea  re  sit  Christi.  Nihil  autem  hac  societate  beatius  optari  potest.  Et  communem  piis  omnibus  consolationem  proponit,  quod  in  omnibus  aerumnis,  praesertim  vero  si  quid  pro  evangelio  sustinent,  participes  sunt  crucis  Christi,  ut  beatae  resurrectionis  consortio  fruantur.  Quin  etiam,  ita  impleri  affirmat  quae  desunt  Christi  afflictionibus.  Nam,  sicuti  loquitur  ad  Romanos  capite  8,  29,  Quos  Deus  elegit,  hos  quoque  praedestinavit,  ut  conformes  fiant  imaginis  Christi:  quo  sit  primogenitus  inter  fratres.  Porro  scimus  tantam  capitis  et  membrorum  esse  unitatem,  ut  nomen  C  h  r  i  s  t  i  totum  corpus  interdum  comprehendat.  Sicuti  prioris  ad  Corinthios  12,  12:  illic  enim  quum  de  ecclesia  sermonem  haberet,  tandem  concludit  rem  in  Christo  ita  habere  ut  in  humano  corpore.  Quemadmodum  ergo  semel  passus  est  in  se  Christus,  ita  quotidie  patitur  in  membris  suis:  atque  hoc  modo  implentur  passiones,  quas  Pater  illius  corpori  suo  decreto  destinavit.  Secunda  cogitatio  quae  sustinere  animos  nostros  et  solari  debet  in  afflictionibus,  Dei  providentia  ita  fixum  esse  et  constitutum,  ut  Christo  configuremur  in  crucis  tolerantia,  et  quam  habemus  cum  ipso  communicationem,  huc  quoque  extendi.  Addit  et  tertiam  rationem:  quia