50:88
bonum
expeteret:
sed
etiam
quam
miti
et
placabili
esset
ingenio,
ut
qui
offensas
tam
graves
subita
oblivione
sepeliret.
Quamquam
istud
magis
potest
alio
referri,
ut
cum
sequentibus
cohaereat:
ac
nescio
an
menti
Paulinae
melius
congruat
hic
sensus:
sed
quoniam
in
eo
parum
est
momenti,
levius
praetereo.
8.
Quoniam
etsi
contristavi
vos
in
epistola,
non
me
poenitet:
etiamsi
poenituerit.
Video
enim
quod
epistola
illa
etsi
ad
tempus
vos
contristavit,
9.
nunc
gaudeo:
non
quod
sitis
contristati,
sed
quod
sitis
contristati
in
poenitentiam.
Contristati
enim
estis
secundum
Deum:
ita
ut
nulla
in
re
damno
affecti
sitis
ex
nobis.
10.
Nam
quae
secundum
Deum
est
tristitia
poenitentiam
ad
salutem
non
poenitendam
efficit:
mundi
autem
tristitia
mortem
efficit,
ll.
Ecce
enim
hoc
ipsum
quod
secundum
Deum
contristati
estis,
quantum
produxit
in
vobis
studium?
imo
defensionem,
imo
indignationemy
imo
timorem,
imo
desiderium,
imo
zelum,
imo
vendictam.
8.
Quoniam,
ete.
Nunc
Corinthiis
excusare
incipit,
quod
aliquanto
asperius
eos
superiore
epistola
tractaverat.
Est
autem
observandum
quam
varie
agat
cum
illis,
ut
videatur
diversas
personas
sustinere.
Ratio
est,
quod
ad
totam
ecclesiam
dirigebatur
sermo.
Illic
quidam
de
eo
maligne
sentiebant,
alii
eum,
ut
merebatur,
habebant
in
summo
pretio:
alii
erant
dubii,
alii
certi:
alii
dociles,
alii
praefracti.
In
hac
diversitate
necesse
habuit
orationem
nunc
huc,
nunc
illuc
inflectere,
ut
se
omnibus
accommodaret.
Porro
severitatis,
qua
usus
fuerat,
offensionem
lenit,
vel
potius
tollit
hoc
modo,
quod
illis
cesserit
in
salutem.
Tanti,
inquit,
mihi
est
vestra
salus,
ut
quod
vobis
profuisse
video,
mihi
placeat.
Huic
moderationi
tunc
demum
est
locus,
quum
obiurgationibus
profecit
doctor
quantum
satis
erat.
Nam
si
obstinatos
adhuc
Corinthiorum
animos
manere
comperisset,
nec
ullum
sensisset
profectum
tentatae
correctionis:
nihil
certe
de
suo
rigore
priore
laxasset.
Notandum
autem
quod
se
autorem
tristitiae
fuisse
gaudet
iis
quos
amabat.
Prodesse
enim
illis
malebat
quam
placere.
Sed
quid
est
quod
addit
etiamsi
me
p
o
e
n
i
t
u
e
r
i
t
?
Nam
si
fateamur,
Paulo
displicuisse
quod
scripserat:
sequetur
non
levis
absurditas,
inconsiderato
magis
impulsu
scriptam
fuisse
superiorem
epistolam
quam
spiritus
directione.
Respondeo,
verbum
poenitendi
improprie
hic
positum
pro
dolorem
capere.
Paulus
enim,
quum
moerore
afficeret
Corinthios,
doloris
partem
capiebat
ipse
quoque,
ac
sibi
quodammodo
tristitiam
simul
infligebat.
Perinde
ergo
est
ac
si
diceret:
Tametsi
invitus
vos
pupugi,
ac
mihi
doluit
quod
vobis
durus
esse
cogerer:
nunc
dolere
ob
hanc
causam
desino,
dum
video
utile
vobis
fuisse.
Sumamus
patris
|