5:88
Post
Perusinas
aras]
De
bello
Perusino
alibi
dictum
est,
quod
adversus
Lucium
Antonium
suscepit
Augustus:
rebellaverat
is
et
instinctu
Fulviae
audacis
mulieris,
et
fiducia
consulatus,
quem
tunc
gerebat.
Accessit
occasio:
quia
multitudo
possessionibus
suis
deiecta
a
veteranis
militibus,
quibus
agri
assignati
erant,
undique
ad
eum
confluxit
et
imperatorem
salutavit.
Collecta
manu
occupavit
Hetruriae
urbem
opulentissimam
Perusiam:
quam
vallo
et
fossa
obsessam
Augustus
ad
deditionem
compulit.
Haec
omnia
copiose
apud
Appianum.
Cur
autem
Perusinas
aras
hic
Seneca
nominaverit,
cognoscitur
ex
Tranquillo.
Scribunt
quidam,
inquit,
trecentos
ex
dedititiis
electos
utriusque
ordinis
ad
aram
divo
Iulio
exstructam,
Idibus
Martiis
hostiarum
more
mactatos.
JEtproscriptiones]
Bene
Iuvenalis
Triumviros
vocat
discipulos
Syllae
ob
proscriptiones.
Nihil
enim
unquam
horrendum
magis
Romae
visum
est,
quam
tres
illas
beluas
in
foro
sedentes,
omnes
qui
divitiis,
honore,
amicitiis
pollerent,
nominatim
ad
necem
destinare,
nec
viros
tantum,
sed,
quod
dictu
foedum
est,
etiam
mulieres.
Octavius
vero
quum
aliquamdiu
collegis
restitisset
ne
qua
proscriptio
fieret,
inceptam
utroque
acerbius
exercuit.
Aliis
per
gratiam
et
preces
exorabilibus,
solus
magnopere
contendit,
ne
cui
parceretur.
Proscripsit
etiam
C.
Toranium
tutorem
suum.
Marco
Lepido
in
senatu
praeterita
excusante,
et
spem
clementiae
in
posterum
faciente,
quoniam
satis
poenarum
exactum
esset,
professus
est
ita
modum
se
proscribendi
statuisse,
ut
omnia
relinqueret
sibi
libera.
Haec
est
Caesar
clementia
vera]
Augusti
clementia,
poenitentia
fuit
crudelitatis
et
saevitiae.
Ea
vero
quam
praestas,
nulla
sanguinis
macula
aspersa
est,
provenit
ex
verissima
animi
temperantia,
et
caritate
qua
humanum
genus
complecteris.
Priorum
principum
corruptis
exemplis]
Ante
Neronem
imperabat
Claudius,
Claudium
praecesserat
C.
Caligula,
Caligulam
Tiberius.
Ex
quibus
C.
Caligula
ferocitate
et
impatientia
ardebat.
Tiberius
quasi
publico
humani
generis
odio
causas
saevitiae
sibi
comminiscebatur.
Claudius
non
tam
consilio
peccabat,
quam
stoliditate
et
ignavia
qua
liberti
ad
crudelitatem
abutebantur,
quamvis
esset
suopte
ingenio
sanguinarius.
Omnes
id
atrocitatis
ausi,
quod
referre
non
est
opus,
ubi
in
promptu
sunt
Tranquillus
et
Tacitus,
ex
quibus
petet
lector
quae
ad
hunc
[pag.
80]
locum
pertinent.
Praestitisti
Caesar]
In
hunc
sensum
accipe
:
praestitisti,
Caesar,
civitatem
incruentam.
Neque
id
solum,
sed
etiam
praestitisti,
quod
magno
animo
gloriatus
es
nullam
scilicet
te
stillam
humani
sanguinis
misisse.
Id
enim
forte
gloriatus
fuerat
Nero
aut
in
senatu,
aut
in
concione
ad
populum.
Quod
eo
maius
est]
Rursum
amplificatio
ab
ae-
|