5:86
sisset,
At
ego,
inquit,
taceo.
Non
enim
est
facile
in
eum
scribere,
qui
potest
proscribere.
Alia
eiusdem
generis
vide
apud
Macrobium
et
Senecam
in
III.
de
Ira.
Ipse
Augustus
epistola
quadam
ad
Tiberium
:
Noli
1)
nimium
indignari
quenquam
esse
qui
de
me
male
loquatur.
Satis
est
enim
si
hoc
habemus,
ne
quis
nobis
malefacere
possit.
Quoscunque
ob
adulterium
f
amplae
suae]
Notum
est
Iulias
filiam
et
neptem
domum
Augusti
omnibus
probris
contaminasse,
ob
idque
relegatas.
Vide
Tranquillum
et
Senecam
lib.
VI.
de
Beneficiis,
et
Plinium
lib.
XXI.
De
iis
igitur
nunc
loquitur
Seneca,
qui
consuetudinem
haberent
stupri
cum
filia
et
nepte,
aut
qui
conscii
essent
adulteriorum:
quibuscum
mitius
actum
esse
dicit,
quod
de
damnatis
non
[pag.
77]
est
sumptum
ultimum
supplicium,
sed
exsilio
tantum
mulctati
sunt:
quin
etiam
acceptis
diplomatibus
dimissi
sunt.
Nec
tamen
verum
est
adeo
clementer
tractatos
ab
Augusto,
quam
hic
affirmat
Seneca.
Siquidem
nonnulli
ultimo
supplicio
affecti:
inter
quos
Iulius
Antonius.
Vide
Tacit.
lib.
IV.
Quod
hic
Erasmus
divinat
legendum
filiae,
nullius
est
momenti.
CAPUT
XI.
Haec
Augustus
senex,
aut
iam
in
senectutem
annis
vergentibus.
In
adolescentia
caluit,
arsit
ira,
multa
fecit,
ad
quae
invitus
oculos
retorquebat.
Comparare
nemo
mansuetudini
tuae
audebit
divum
Augustum,
etiam
si
in
certamen
iuvenilium
armorum
deduxerit
senectutem
plusquam
maturam.
Fuerit
moderatus
et
clemens.
Nempe
post
Actiacum
mare
romano
cruore
infectum.
Nempe
post
fractas
in
Sicilia
classes,
et
suas,
et
alienas.
Nempe
post
Perusinas
aras,
et
proscriptiones.
Ego
vero
clementiam
non
voco
lassam
crudelitatem.
Haec
est,
Caesar,
clementia
vera,
quam
tu
praestas,
quae
non
saevitiae
poenitentia
coepit,
nullam
habere
maculam,
nunquam
civilem
sanguinem
fudisse.
Haec
est
in
maxima
potestate
verissima
animi
temperantia,
et
humani
generis
comprehensibilis
amor,
non
cupiditate
aliqua,
non
temeritate
incendi
Non
priorum
principum
exemplis
corruptis,
quantum
in
cives
suos
liceat,
experiendo
tentare:
sed
hebetare
aciem
imperii
sui.
Praestitisti,
Caesar,
civitatem
incruentam,
et
hoc,
quod
magno
animo
gloriatus
es,
nullam
te
toto
orbe
stillam
cruoris
humani
misisse:
quod
eo
maius
est
mirabiliusque,
quod
nulli
unquam
citius
gladius
commissus
est.
Clementia
ergo
non
tantum
honestiores,
sed
tutiores
praestat.
Ornamentum
imperiorum
est
simul,
et
certissima
lux.
Quid
enim
est
quum
reges
consenuerint,
liberisque
ac
nepotibus
tradiderint
regna.
1)
Ed.
Amst:
Non.
|