52:85
85
CAPUT
I.
86
Dei
Christus,
quia
Deum
quodammodo
nobis
facit
visibilem.
Quamquam
inde
etiam
colligitur
ojxouata.
Neque
enim
Deum
vere
Christus
repraesentaret,
nisi
verbum
esset
Dei
essentiale:
quando
hic
non
agitur
de
iis,
quae
per
communicationem
in
creaturas
etiam
competunt:
sed
agitur
de
perfecta
Dei
sapientia,
bonitate,
iustitia
et
potentia:
quibus
repraesentandis
nulla
creatura
sufficeret.
Erit
igitur
nobis
in
hoc
vocabulo
validum
telum
adversus
Arianos:
sed
tamen
ab
illa
relatione,
quam
dixi,
incipiendum,
non
insistendum
in
sola
essentia.
Summa
est,
Deum
in
se,
hoc
est,
in
nuda
sua
maiestate,
esse
invisibilem:
nec
tantum
corporeis
oculis,
sed
humanis
etiam
mentibus
:
revelari
autem
nobis
in
solo
Christo,
ut
eum
tanquam
in
speculo
contemplemur.
Nam
in
Christo
suam
iustitiam,
bonitatem,
sapientiam,
virtutem,
se
denique
totum
nobis
exhibet.
Cavendum
ergo
ne
alibi
eum
quaeramus
:
nam
extra
Christum
quidquid
se
Dei
nomine
venditabit,
idolum
erit.
Primogenitus
universae
creaturae.
Ratio
huius
appellationis
mox
sequitur
:
quoniam
in
ipso
c
r
e
a
t
a
sunt
omnia.
Quemadmodum
tertio
post
versu
primogenitus
ex
mortuis
dicitur,
quia
per
ipsum
resurgimus
omnes.
Ergo
non
ideo
tantum
primogenitus,
quod
tempore
praecesserit
omnes
creaturas:
seo
quia
in
hoc
a
Patre
sit
genitus,
ut
per
ipsum
conderentur:
sitque
veluti
hypostasis
aut
fundamentum
omnium.
Stulte
autem
Ariani,
qui
inde
ratiocinabantur,
esse
igitur
creaturam.
Neque
enim
quid
in
se
ipso
sit,
hic
tractatur:
sed
quid
in
aliis
efficiat.
16.
Visibilia
et
invisibilia.
Superior
divisio
coelestium
et
terrestrium
utramque
speciem
comprehendebat.
Sed
quia
de
angelis
praecipue
hoc
asserere
volebat
Paulus,
nunc
invisibilium
meminit.
Non
igitur
solum
quae
oculis
patent
coelestes
creaturae,
sed
etiam
spirituales
per
filium
Dei
conditae
sunt.
Quod
statim
sequitur,
sive
t
h
r
o
n
i
,
ete.
perinde
valet
ac
si
diceret,
quocunque
nomine
censeantur.
Per
thronos,
quidam
angelos
intelligunt.
Sed
ego
potius
coeleste
palatium
maiestatis
Dei
significari
puto
:
quod
non
est
tale
somniandum
quale
potest
mens
nostra
capere,
sed
quale
Deo
ipsi
convenit.
Solem
et
lunam,
totumque
coeli
ornatum
conspicimus:
sed
gloria
regni
Dei
a
sensu
nostro
est
abscondita:
quia
spiritualis
est,
et
coelis
superior.
Denique
per
thronos
intelligamus
sedem
illam
beatae
immortalitatis,
quae
ab
omni
mutatione
est
exempta.
Reliquis
nominibus
angelos
procul
dubio
designat.
Eos
vocat
potestates,
principatus,
dominationes:
non
quia
proprium
aliquod
regnum
exerceant,
aut
propria
virtute
sint
praediti:
sed
quia
ministri
sunt
divinae
potentiae
et
dominationis.
Est
autem
usitatum,
prout
vim
suam
exserit
Deus
in
creaturis,
eatenus
etiam
ad
ipsa
transferri
eius
|