39:85  85  IN  IEREMIAM.  CAP.  XXXIV.  86  sui  ferociam,  neque  territus  fuit  minis  prophetae  quod  signum  est  extremae  dementiae.  Hinc  enim  apparet,  fuisse  mente  alienatum,  quum  formidabilis  manus  Dei  contra  ipsum  exserta  esset.  Ipse  autem  rueret  in  suam  perniciem  tanquam  bellua  quae  ratione  destituitur.  Pergamus,  8.  Sermo  qui  factus  fuit  ad  Ieremiam  a  Iehovah  postquam  percussit  rex  Zedechias  foedus  cum  toto  populo,  qui  erat  in  Ierusalem,  ad  promulgandam  ipsis  (hoc  est  inter  ipsos)  libertatem:  9.  Ut  dimitteret  quisque  servum  suum,  et  quisque  ancillam  suam  (vir:  vir  ad  verbum,  sed  significat,  quisque  indefinite)  hebraeum  vel  hebraeam  liberos  ut  ne  ultra  servirent  ipsis  (vel  transitive,  ut  alii  malunt,  et  bene  quadrat  ut  non  haberent  eos  servos),  inter  Iudaeos  vir  fratrem  suum.  10.  Et  audierunt  omnes  principes  et  totus  populus,  qui  venerant  ad  foedus,  ut  dimitteret  quisque  servum  suum  et  ancillam  suam  liberos,  ut  ne  servirent  amplius  ipsis  (vel  ut  ne  dominarentur),  et  obedierunt,  et  dimiserunt.  11.  Et  reversi  sunt  (hoc  est,  mutarunt  consilium)  postea  et  reduxerunt  servos  suos,  et  ancillas  suas  quos  dimiserant  liberos,  et  subegerunt  eos  in  servos  et  ancillas.  12.  Et  fuit  sermo  Iehovae  ad  Ieremiam  a  Iehovah  dicendo  (haec  necessario  contexere  oportet);  13.  Sic  dicit  Iehovah  Deus  Israel,  Ego  percussi  foedus  cum  patribus  vestris  die  quo  eduxi  ipsos  e  terra  Aegypti,  e  domo  servorum,  dicendo,  14.  A  fine  septem  annorum  dimittetis  quisque  fratrem  suum  hebraeum  qui  venditus  tibi  fuerit,  et  servierit  tibi  sex  annis,  et  dimittes  liberum  abesse  tecum  (hoc  est,  ut  non  sit  amplius  tecum,  vel  apud  te),  et  non  audierunt  patres  vestri  me,  et  non  inclinarunt  aurem  suam.  15.  Et  conversi  estis  vos  hodie  et  fecistis  quod  rectum  erat  in  oculis  meis,  promulgando  Ubertatem  quisque  proximo  suo,  et  pepigistis  foedus  coram  facie  mea  in  domo  super  quam  invocatum  est  nomen  meum.  16.  Et  reversi  estis  (hoc  est,  mutastis  consilium)  et  profanastis  nomen  meum,  et  reduxistis  quisque  servum  suum,  et  quisque  ancillam  suam  quos  dimiseratis  liberos  animae  suae  (hoc  est,  ad  arbitrium  suum),  et  subegistis  ipsos  ut  essent  vobis  in  servos  et  ancillas.  17.  Propterea  sic  dicit  Iehovah,  Vos  non  audistis  ad  promulgandam  libertatem  quisque  fratri  suo,  et  quisque  proximo  suo:  ecce  ego  promulgo  contra  vos  libertatem,  dicit  Iehovah,  gladio,  et  pesti,  et  fami  et  dabo  vos  in  commotionem  (vel  concussionem)  cunctis  regnis  terrae.  Tametsi  non  legimus  quod  hic  recitat  propheta  factum  fuisse  Dei  mandato,  colligere  tamen  promp-