39:84
que
se
contineat
et
cohibeat
Interea,
quemadmodum
dixi,
naturale
est
deflere
mortuos:
sed
certe
eiulatio
de
qua
hic
loquitur
propheta,
non
potest
probari.
Quorsum
enim
attinet
clamare
Heus
domine,
periit
rex
noster,
et
quae
erant
eiusmodi?
Interea
notandum
est,
populos
orientales
semper
hac
in
parte
fuisse
nimios,
quemadmodum
hodie
adhuc
cernimus,
quo
quaeque
natio
magis
accedit
ad
calorem,
illic
plus
esse
gestuum
et
caeremoniarum.
In
his
frigidis
regionibus
insulsae
essent
et
ineptae
gesticulationes,
ita
vociferari,
Heus
domine,
heus
pater:
sed
ubi
lacerant
capillos,
et
etiam
se
conscindunt,
neque
tantum
unguibus
discerpunt
genas
suas,
sed
cultellis:
ubi
igitur
haec
faciunt,
etiam
edunt
istos
eiulatus,
de
quibus
nunc
agit
propheta.
6.
Et
loquutus
est
Ieremias
propheta
ad
Zedechiam
regem
Iehudah
omnes
sermones
istos
in
Ierusalem.
7.
Et
exercitus
regis
babylonii
pugnabant
(hoc
est,
oppugnabat)
Ierusalem
et
omnes
urbes
Iehudah,
quae
residuae
erant,
nempe
Lachis,
et
AzekaJi,
quoniam
ipsae
restabant
in
urbibus
Ierusalem
urbes
munitionis
(id
est
munitae).
Hic
tantum
recitat
Ieremias
se
perfunctum
esse
legatione
sibi
commissa,
et
hic
perspicitur
prophetae
magnanimitas:
quia
ut
heri
visum
est,
odiosus
erat
nuntius,
et
poterat
creare
periculum
ipsi
Ieremiae:
tamen
officium
peregit,
quia
sciebat
Deum
non
passurum,
ut
rex
quidquam
in
eum
tentaret,
nisi
ita
esset
utile.
Non
dubium
igitur
est
quin
vitam
suam
deposuerit
in
manum
Dei,
et
se
obtulerit
quasi
in
sacrificium,
ubi
ausus
est
ultro
regi
minari,
quod
fieri
non
potuit
quin
graviter
offenderet
eius
animum.
Ira
autem
regis,
ut
dicit
Solomo
(Prov.
16,14),
nuntius
est
mortis.
Ergo
hic
laudatur
constantia
prophetae,
quod
non
exhorruit
periculum,
ubi
videbat
necessitatem
hanc
sibi
esse
impositam
a
Deo.
Iterum
repetit
Ierusalem
tunc
fuisse
obsessam
ab
exercitu
regis
babylonii
et
reliquas
omnes
urbes
Iehudah,
quas
hic
nominat,
nempe
Lacbis,
et
Azekah.
Itaque
videtur
oblique
perstringere
arrogantiam
Zedechiae,
quod
adhuc
retinuerit
altos
spiritus
quum
tamen
redactus
esset
in
tales
angustias:
omnes
urbes
Iudaeae
quot
erant?
duae,
inquit
propheta.
Hoc
igitur
non
male
conveniet
oblique
rideri
regis
confidentiam,
qui
adhuc
existimet
se
fore
victorem
hostis,
quum
tamen
dominus
esset
trium
urbium
duntaxat,
nempe
Ierosolymae,
Lachis,
et
Azekah.
Reddit
autem
propheta
causam
cur
urbes
illae
non
statim
venerint
in
ditionem
regis
babylonii,
quia
scilicet
erant
urbes
munitae.
Unde
sequitur
alias
urbes
fuisse
nullo
negotio
captas,
vel
subiisse
voluntariam
deditionem.
Imperio
igitur
suo
iam
spoliatus
erat
rex
Zedechias:
tamen
non
deposuit
animi
|