9:83
83
SECUNDA
DEFENSIO
84
tam
superbe
hic
insultet
Quia
praecise
verbis
nos
alligant
inexorabiles
isti
magistri,
dixeram
panem
esse
corpus,
et
vinum
sanguinem,
sicuti
et
manna
Christus,
columba
spiritus
alibi
vocatur.
De
loquutione
certamen
nobis
est,
quam
mordicus
arreptam
tenent
[pag.
85]
adversarii.
Ego
similes
profero,
quas
idem
valere
aequum
est.
Si
nunc
Westphalus
excipit
de
pane
dictum
esse:
Hoc
est
corpus,
cur
mihi
vicissim
obiicere
non
liceat
de
veteri
sacramento
recte
esse
dictum:
Hic
est
Christus,
de
columba:
Hic
est
spiritus
sanctus?
Donec
probet
propriam
uni
loco
esse
grammaticam,
quae
aliis
omnibus
non
conveniat,
non
aliud
evincet
apud
sanos
iudices,
nisi
panem
esse
corpus,
quemadmodum
Deus
columbam
spiritum
suum
vocat.
Septimo
capite
eandem
retexit
telam,
1)
quam
supra
quarto
exorsus
fuerat.
Quae
tamen
repetitio
hoc
nomine
non
ingrata
mihi
est,
quod
melius
patefaciet
lectoribus,
qua
do
re
contendat.
Coenam
me
Christo
vacuam
ponere
causatur,
quia
Christum
coelo
includam,
sicuti
eum
in
coelo
quaeri
voluit
Zvinglius,
coeloque
capi
docuit,
donec
in
iudicium
appareat.
Non
animadvertit
autem
bonus
hic
censor,
Petri
apostoli
verba
esse
(Act.
3,
21),
quae
tanquam
a
Zvinglio
profecta
flagellat.
Omitto
etiam
quum
Zvinglius
sententiam
suum
explicans
scripsisset
:
Nos
volumus,
verbum
hoc
non
secus
exagitari,
quam
si
ille
fidus
et
strenuus
ecclesiae
doctor
[pag.
86]
Christum
imperio
suo
subiiceret.
Nugator,
si
nesciebas
latinos
scriptores
passim
ita
solere
loqui,
ut
velle
se
dicant
quod
intendunt,
idque
sine
ulla
superbiae
nota:
ubi
tua
eruditio,
cuius
asserendae
cura
quantopere
te
excruciet
ex
libro
perspicitur?
Si
vero
sciebas,
ubi
integritas
et
candor?
Sed
ut
de
summa
rei
agamus,
si
Christum
in
coelo
quaeri
non
vult
Westphalus,
nodum
hunc
nobis
expediat,
quomodo
teste
Petro,
oporteat
ipsum
coelo
capi.
Connivens
ad
Petri
testimonium,
digreditur
in
locum
communem,
quaerendum
esse
non
ubi
homines
volunt,
sed
ubicunque
promisit
se
praesentem
fore.
Quasi
vero
nostris,
vel
hominum
placitis,
ac
non
potius
coelestibus
oraculis
pugnemus.
Atqui
se
exhibet
Christus
in
verbo
et
sacramentis.
Non
negamus,
si
tantum
definiatur
exhibitionis
ratio.
Sed
quando
promissiones
hic
Westphalus
ostendit,
admittat
necesse
est
Christi
praesentiam
extra
coenae
usum
non
minus
quam
in
coena.
Promissio
Christi
est:
Ego
vobiscum
sum
usque
ad
consummationem
saeculi
(Matth.
28,
20).
Item:
Ubi
duo
aut
tres
fuerint
in
nomine
meo,
illic
sum
in
medio
eorum
(Matth.
18,
20).
Negabit
carnis
et
sanguinis
nomen
[pag.
87]
exprimi.
Quid
?
an
totus
et
integer
Christus
non
est
Deus
manifestatus
in
carne?
Obtineo
igitur
1)
il
repasse
la
mesme
sausse
dont
il
nous
avoit
fait
feste
oi
devant.
|