9:802
utcunque
iam
tum
animis
per
fidem
praeciperent
quod
ipsis
oculis
percipere
nondum
daretur.
Eodem
vero
pertinebat
lex
illa
scripto
ipsis
data,
qua
tot
et
tam
variae
caerimoniae
expiationes
sacrificia
tradebantur,
ut
totidem
figurae
et
adurnbrationes
rerum
meliorum,
quae
a
Christo
atferendae
essent,
qui
ipse
esset
umbrarum
eiusmodi
corpus
substantia
veritas.
Si
quidem
lex
nihil
adduxit
ad
perfectionem,
tantum
instar
paedagogi
dirigebat
ac
deducebat
ad
Christum
qui
legis
ipsius
finis
est
et
complementum,
ut
tradit
apostolus.
Eodem
etiam
referendum,
quod
diversis
temporibus
ac
vicibus
excitati
sunt
a
Domino
duces,
reges
ac
iudices,
qui
Israelem
ab
hostium
iugo
liberarent,
in
bona
pace
regerent,
ruinas
sarcirent,
cumulate
prosperarent,
ac
non
vulgarium
virtutum
nomine
apud
reliquos
populos
extollerent.
Sic
nempe
gustum
aliquem
fovere
inter
suos
voluit
mirabilium
Messiae
exhibendi
operum
Dominus,
ut
in
co
exstatura
speraretur
solida
virtus
ipsius,
atque
felicissimi
regni
praesens
maiestas.
Tandem
igitur,
ubi
adfuit
plenum
illud
tempus
ac
dies
a
Domino
praeordinata,
adstitit
coram
Messias
ille
tot
retro
saeculis
exoptatissimus
:
atque
idem
illa
omnia
cumulate
praestitit,
quae
erant
ad
omnium
redemptionem
necessaria.
Neque
vero
intra
unum
Israelem
tantum
illud
beneficium
stetit,
quum
potius
ad
universum
humanum
genus
usque
porrigendum
esset:
quia
per
unum
Christum
universum
humanum
genus
reconciliandum
erat
Deo,
uti
his
Novi
Foederis
tabulis
continetur,
et
amplissime
demonstratur
1).
1)
Hinc
textus
latinus
sic
decurrit,
ricentiori
formae
gallici
omnino
consonus,
imo,
nisi
omnia
nos
fallunt,
pro
eiusdem
fonte
habendus
:
Atque
ut
huius
Dei
beneplaciti
plena
fides
et
perpetua
exstaret,
Dominus
Iesus
ipse,
qui
foederis
istius
sponsor
est
atque
ipsamet
illius
substantia,
apostolos
sibi
designavit,
quibus
hoc
munus
mandavit,
ut
ipsius
beneficium
per
orbem
universum
praedicarent.
Ipsi
vero
non
tantum
dederunt
omnem
operam
ut
mandatum
Domini
praestarent,
dum
verbo
et
voce
testimonium
ipsius
circum
ferrent,
sed
etiam
Mosis
et
prophetarum
exemplo
eandem
illam
doctrinam,
ad
perpetuam
et
indubitatam
ipsius
perceptionem,
in
hos
libros
contulerunt.
Horum
autem
haec
summa
est,
quod
primum
quidem
traditum
est
ab
illis,
tum
quid
fecerit
et
quae
passus
sit
pro
nobis
Dominus,
tum
vero
quis
istius
veritatis
usus
ac
fructus
ad
nos
perveniret,
ac
quomodo
nobis
applicandus
esset.
Atque
ete.
51
|