52:80  plaribus  non  legitur,  quod  ego  verti  p  r  o  p  a  g  a  r  i  :  quia  tamen  contextui  erat  aptius,  nolui  omittere.  Et  apparet  ex  veterum  commentariis  hanc  lectionem  semper  magis  fuisse  usitatam.  Ex  quo  die  audistis  et  cognovistis  gratiam.  Laus  docilitatis,  quod  statim  amplexi  sunt  sanam  doctrinam:  laus  constantiae,  quod  in  ea  perstiterunt.  Et  proprie  vocatur  evangelii  fides,  gratiae  Dei  cognitio:  quia  nemo  unquam  evangelium  gustavit,  nisi  qui  se  Deo  reconciliatum  sciret,  et  salutem  apprehenderet  in  Christo  oblatam.  In  v  e  r  i  t  a  t  e  ,  significat  vere  et  absque  fuco.  Nam  sicut  ante  testatus  est,  evangelium  esse  indubiam  veritatem  :  ita  nunc  addit,  sincere  illie  fuisse  traditum:  idque  ab  Epaphra.  Nam  quum  omnes  evangelium  iactent,  multi  autem  mali  sint  operarii,  quorum  vel  ignorantia,  vel  ambitione,  vel  avaritia,  illius  puritas  adulteratur:  magnopere  refert,  discerni  fidos  ministros  a  minus  probis.  Neque  enim  satis  est,  evangelii  nomen  tenere:  nisi  sciamus  hoc  esse  verum  evangelium,  quod  a  Paulo  et  Epaphra  praedicatum  est.  Quare  suo  calculo  Paulus  confirmat  doctrinam  Epaphrae:  ut  Colossenses  in  ea  retineat,  eademque  opera  ipsos  revocet  a  nebulonibus,  qui  alienas  doctrinas  inducere  moliebantur.  Et  simul  ornat  ipsum  Epaphram  insigni  titulo,  quo  plus  autoritatis  habeat.  Reddit  postremo  amabilem  Colossensibus,  quum  testem  ipsum  sibi  fuisse  dicit  eorum  caritatis.  Hoc  ubique  satagit  Paulus,  ut  quos  fideliter  Christo  servire  novit,  sua  commendatione  carissimos  ecclesiis  reddat:  sicut  e  converso  in  hoc  toti  sunt  Satanae  ministri  ut  a  fidis  pastoribus  simplicium  animos  sinistris  sermonibus  alienent.  Caritatem  in  s  p  i  r  i  t  u  ,  pro  spirituali  dilectione  accipio  cum  Chrysostomo:  cui  in  superioribus  non  assentior.  Porro  spiritualis  dilectio  est,  quae  non  respicit  mundum:  sed  pietatis  auspiciis  est  consecrata,  et  quasi  interiorem  habet  radicem,  quum  amicitiae  carnales  ab  externis  causis  pendeant.  9.  Propterea  nos  quoque  ex  quo  die  audivimus,  non  cessamus  pro  vobis  orare,  et  petere  ut  impleamini  cognitione  voluntatis  ipsius  in  omni  sapientia  et  prudentia  spirituali:  10.  ut  ambuletis  digne  Deo,  in  omne  obsequium,  in  omni  bono  opere  fructificantes,  et  crescentes  in  cognitione  Dei:  11.  omni  robore  roborati,  secundum  potentiam  gloriae  ipsius,  in  omnem  tolerantiam  et  patientiam,  cum  gaudio.  9.  Propterea  nos  quoque.  Sicut  in  gratulatione  amorem  erga  eos  suum  prius  ostendit:  ita  nunc  in  studio  precandi.  Et  sane  ut  in  quibusque  magis  conspicua  est  Dei  gratia:  ita  peculiariter  amplecti  eos  et  colere  debemus,  ac  de  illorum  salute  esse  solliciti.  Quid  autem  illis  precatur?  Ut  Deum  plenius  cognoscant.  Quo  subindicat,  illis  adhuc