[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:8  8  obstat,  quod  evangelii  praedicatio  Christo  commissa  fuit,  ut  sibi  ipse  testis  esset.  In  hunc  enim  finem  spectabat  Ioannis  praeconium,  ut  ad  Christi  doctrinam  et  miracula  attenderent.  Missus  a  Deo.  Vocationem  Ioannis  non  confirmat,  sed  obiter  tantum  eius  meminit.  Hoc  ad  certitudinem  non  satis  est,  quum  multi  sponte  currentes,  divinitus  se  missos  iactent:  sed  evangelista  paulo  post  de  hoc  teste  plura  verba  facturus,  satis  habuit  uno  verbo  praefari,  non  venisse  nisi  Dei  mandato.  Postea  videbimus  quomodo  Deum  ministerii  sui  autorem  asserat.  Nunc  tenendum  est  (quod  prius  attigi)  quod  de  Ioanne  praedicatur,  in  omnibus  ecclesiae  doctoribus  requiri,  ut  a  Deo  vocati  sint:  ne  alibi  quam  in  solo  Deo  fundata  sit  docendi  autoritas.  Nomen  exprimit,  non  tantum  hominis  designandi  causa,  sed  quoniam  ex  re  ipsa  illi  impositum  fuit.  Neque  enim  dubium  est  quin  Dominus  ad  munus  respexerit,  cui  Ioannem  destinabat,  quum  ita  vocari  per  angelum  iussit,  ut  inde  omnes  agnoscerent  eum  divinae  gratiae  praeconem.  Tametsi  enim  passive  pmrp  accipi  potest,  atque  ita  ad  personam  referri,  quod  Deo  gratus  Ioannes  fuerit:  ego  tamen  libenter  ad  fructum,  quem  ex  eo  alii  percipere  debebant,  extendo.  7.  Hic  venit  in  testimonium.  Finem  vocationis  breviter  perstringit:  nempe  ut  Christo  ecclesiam  pararet,  quemadmodum  ad  Christum  omnes  invitans,  satis  ostendit  non  sua  causa  se  venisse.  Adeo  autem  commendatione  opus  non  habebat  Ioannes,  ut  Evangelista  moneat  ipsum  non  fuisse  lucem,  ne  immodicus  eius  splendor  Christi  gloriam  obscuret.  Sic  enim  quidam  illi  fixi  haerebant,  ut  Christum  negligerent.  Quemadmodum  si  quis  aurorae  adspectu  attonitus,  ad  solem  oculos  vertere  non  dignetur.  Porro  quo  sensu  accipiat  nomen  lucis  evangelista,  mox  videbimus.  Sunt  quidem  pii  omnes  lux  in  Domino  (Ephes.  5,  8),  quia  eius  spiritu  illuminati,  non  sibi  tantum  vident,  sed  alios  etiam  suo  exemplo  dirigunt  in  viam  salutis.  Apostoli  etiam  peculiariter  lux  vocantur  (Matth.  5,  14),  quia  evangelii  facem  praeferunt,  quae  mundi  tenebras  discutiat.  Sed  hic  disserit  evangelista  de  unico  et  aeterno  illuminationis  fonte,  quemadmodum  statim  clarius  ostendit.  9.  Erat  lux  vera.  Vera  lux  non  opponitur  falsae:  sed  Christum  ab  aliis  omnibus  discernere  voluit  evangelista,  ne  quis  hoc  illi  putaret  esse  cum  angelis  vel  hominibus  commune,  quod  lux  dicitur.  Hoc  porro  discrimen  est,  quod  quidquid  lucidum  est  in  coelo  et  in  terra,  aliunde  mutuatur  splendorem  suum:  Christus  autem  lux  est,  ex  se  ipsa  et  per  se  refulgens:  deinde  irradians  totum  orbem  suo  s  fulgore  :  ut  non  alia  sit  usquam  origo  vel  causa  splendoris.  Veram  ergo  lucem  dixit,  cui  natura  proprium  est  lucere*  7  8  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci