14:8  (Ex  autographo  Cod.  Tronchin  fol.  4.  Edidit  Beza,  sed  non  integram  Gen.  p.  97,  Laus.  p.  216.  Hanov.  p.  242,  Chouet  p.  130,  Amst.  p.  59.)  Eximio  Domini  nostri  Iesu  Christi  servo  Guileimo  Farello  Neocomensis  ecclesiae  pastori  fratri  et  symmystae  sincerissimo  et  mihi  semper  honorando.  Petrus  Forneletus  l)  literas  mihi  tuas  ostendit,  quibus  ad  suscipiendum  apud  vos  diaconi  munus  eum  invitas.  Quia  me  quoque  sciebat  abs  te  literas  accepisse,  putabat  in  illis  aliquid  quod  ad  se  pertineret  contineri.  Respondi,  quod  res  erat,  te  ne  verbo  quidem  meminisse.  Consilium  petiit.  Non  potui  aliud  dare,  nisi  ut  vos  inviseret,  quasi  hoc  tantum  acturus,  ut  vobis  salutatis  ad  munus  suum  rediret.  Ex  quo  ad  nos  rediit,  nonnihil  me  peccasse  fateor,  quod  non  familiarius  eum  de  anteactis  admonui.  Multa  quidem  obstiterunt:  sed  nihil  magis,  nisi  quod  verebar  ne  sibi  iniuriam  fieri  putaret,  si  partes  monitoris  apud.  eum  suscipere  auderem.  Ergo  peccatum  agnosco,  quod  stulta  verecundia  impeditus  fratris  officium  omisi.  Ex  quo  ad  nos  reversus  est  placide  et  modeste  se  gessit.  Aliud  quod  scribam  in  praesentia  non  habeo.  Si  essemus  una,  multa  narrarem.  Petrus  tibi  de  misero  quodam  Britone  narrabit,  qui  phrenetide  correptus,  multum  nobis  molestiae  facesset.  Fuit  hic  Pedemontanus  quidam,  valde  sibi  placens,  qui  sibi  Dominum  apparuisse  dicebat:  ut  Moises  ipse  foret,  ego  Aaron.  Quum  die  Natalis,  concione  habita,  inspectioni  privatae  per  unam  decuriam  operam  dedissem,  fessus  domum  redeo.  Ille  me  ita  excepit,  ut  micam  panis  gustare  non  sineret.  Dominum  sibi  apparuisse:  habere  in  mandatis,  quae  ieiuno  ieiunus  exponeret.  Quum  me  animus  deficeret,  post  meridiem  scilicet,  obsecravi,  ut  mihi  paululum  quiddam  edere  permitteret.  Non  desiit  inde  me  fatigare,  donec  heri  severe  repudiatus  fuerit  a  fratribus.  Tametsi  ridicule  insanus  est,  in  hoc  tamen  subornatus  est  a  Satana,  ut  frivolis  allegoriis  admirabilem  illam  virtutem,  quae  in  redemptione  populi  exserta  fuit,  obscuret  adeoque  in  nihilum  redigat.  Verum  haec  colloquiis  magis  conveniunt,  quam  literis.  Aliunde  nihil  suppetit  scriptione  dignum.  Vale,  frater  et  amice  integerrime,  mihique  ex  animo  semper  amande  et  colende.  Dominus  Iesus  te  semper  regat,  servet,  benedicat,  ut  modis  omnibus  per  te  glorificetur.  Saluta2)  meo  nomine  fratres  Christophorum,  Fatonum  et  reliquos.  Symmystae  mei,  Budaei,  Normandius,  Triecius,  Golladonii  ambo  et  plurimi  alii  tibi  salutem  plurimam  ut  suo  nomine  1430.1)  Sic  legendum  c.  autogr.  et  Laus.  Gaett.  habent  Forveletus.  Inter  Genevenses  ministros  hoc  nomen  non  occurrit.  Fortassis  alicubi  ludimagister  erat  2)  Sequentia  absunt  ab  impressis.