9:798  surdior,  et  ad  mandata  praefractior  deprehensus  est.  Enimvero  neque  etiam  tenebrae  illae  reliquum  orbem  eousque  occupaverunt,  quin  homines  adhuc  ad  tot  illa  bona  quae  ipsos  circumfluerent  attoniti,  arcano  quodam  animi  motu  ad  tantum  illorum  largitorem  revocarentur.  Verumtamen  iidem  in  salebris  haeserunt  omnes,  ac  praeterito  illo  creatore  cuius  omnis  erat  ista  gloria  confinxerunt  sibi  falsa  numina,  atque  post  somnia,  et  inanissima  cerebri  sui  commenta  abrepti  sunt.  Demum  ubi  semel  extra  viam  currere  coeperunt,  non  iam  uno  aliquo  illo  ementito  numine  contenti,  innumera  deinde  pro  sua  temeritate  atque  vanitate  praefixerunt:  ac  nulla  gens  aut  natio  exstitit,  quae  non  hic  sibi  peculiares  Deos  pro  suo  arbitrio  institueret.  Et  hi  sunt  primi  idololatriae  natales.  Haec  illa  lena  improba,  quae  homines  a  Deo  prorsus  aversos  atque  simulacris  affixos  mancipavit,  quum  eadem  simulacra  ipsis  hominibus  et  originem  suam,  et  suum  illud  esse,  acceptum  ferre  deberent.  Iudaei  vero,  unius  quidem  Dei  mandata  quae  per  prophetas  continuo  destinabantur,  utcunque  non  repudiarent,  aperte  tamen  in  ipsum  foedifragi  non  minus  temere  ab  eo  deflexerunt,  legem  a  se  aperte  violatam  despectui  habere,  ac  quidquid  simularent  odisse  ex  animo  coeperunt.  Nam  et  ad  falsos  deos  prosilierunt,  et  in  cultu  idolorum,  quantumvis  obnitente  Domino,  nihilo  levius  reliquis  etiam  gentibus  insanierunt.  Quod  quum  ita  esset,  ut  demum  tam  Iudaei,  quam  gentes  a  Deo  alienatae  ad  ipsum  revocarentur,  novo  plane  foedere  opus  fuit,  quod  ipsum  firmum  atque  inviolatum  maneret.  Ut  foedus  illud  certo  coiret  et  sanciretur,  requirebatur  mediator,  qui  ipse  intercederet  atque  sese  medium  sisteret  inter  Deum  et  homines,  ut  pacem  conciliaret.  Sine  hoc  mediatore  homo  maledictioni  Dei  obnoxius,  ex  quo  se  praecipitem  in  peccatum  dederat,  inexcusso  iugo  premebatur,  miseriae  et  opprobrio  aeterno  addictus,  propter  iram  et  indignationem  Dei  adversus  ipsum  accensam.  Atque  mediator  ille  Dominus  noster  Iesus  Christus  erat,  unus  verus  aeternus  Dei  filius,  quem  missurus  erat  pater  in  mundum,  ut  omnes  ex  horrenda  dispersione  et  vastitate  colligeret:  ille  una  spes  piorum  omnium,  per  quem  a  primi  parentis  servitute  in  veros  natales  essent  tandem  restituendi.  Sic  enim  ad  ipsum  Adamum  iam  primum  collapsum  a  se  aliquando  erigendum  coeperat  Dominus:  Futurum,  ut  semen  mulieris  contereret  serpentis  caput,  id  est  per  Christum  nasciturum  ex  virgine,  disiectam  ac  convulsam  iri  Satanae  tyrannidem.  Sic  deinde  eandem  promissionem  apud  Abra-