5:79 DE CLEMENTIA nis dari solitum apud Romanos, quemadmodum senatoriam dignitatem, et alia publica ornamenta. Cicero Verrina VII.: Sententiae dicendae locum, togam praetextam, sellam curulem, ius imaginis ad memoriam posteritatemque prodendam. Hanc poenam] Scilicet exprobrationem suorum beneficiorum et ingratitudinis Cinnae. Vitam tibi iterum do] Peroratio, in qua Augustus Cinnam admonet, et pro quanto beneficio sibi tam male prius gratiam reposuerit, et quantum in posterum debiturus sit. Vitam semel Augusto debebat, quam bostis hosti concessisset: nunc bis debet, et ei quidem, cui mortem est machinatus. Insidiatori ac parricidae] Quoniam ut apud Tranquillum legimus, parricidae vocati sunt qui Caesari manus attulerant in curia, quasi patris publici occisores, et idus martiae parricidium nominatae. Cicero lib. XII. Epistolarum Cassio: Auget tuus amicus furorem in dies: prijQum in statua quam posuit in rostris, inscripsit: Parenti optimo merito. Ut non modo sicarii, sed etiam parricidae iudicemini. Ad id etiam allusit Valerius lib. I. M. etiam Bruti dignus admisso parricidio eventus est omine designatus. Et in aliis aliquot locis. Ex hodierno die] Sensus est: Sic mutuam ineamus benevolentiam, quasi nulla antehac fuerit: omnes iniurias oblivione conteramus, fingamus nunquam fuisse diremptum amorem, ne qua labecula incidat, [pag. 70] quae obscuret praesentem benevolentiam. Certemus ex hoc die officiis, modo intelligas te velut debitum persolvere, me ultro provocasse quum nihil deberem. Utrum ego meliore fide] Sic a Curtio inducitur Alexander verba faciens ad milites: Eadem fide redite mecum in gratiam, qua vobiscum revertor. Bona fides hic, quae Graecis ἐπιείκεια καὶ χρηστότης, id est probitas et sinceritas in servandis promissis. Tranquillus in Augusto: Populo promissum congiarium reposcenti, respondit, se bonae fidei esse. Seneca Epist. 12: Nunquam bona fide vitia mansuescunt. Nullis amplius insidiis] Clausula quae exemplum rei praesenti accommodat. Erat enim probandum, augeri a regibus inimicorum numerum tollendo, quia parentes et propinqui in demortuorum locum succedunt. CAPUT X. Ignovit abavus tuus victis. Nam si non ignovisset, quibus imperasset? Salustium, Cocceios, et Deillios, et totam cohortem primam interioris admissionis ex adversariorum castris conscripsit Nam Domitios, Messalas, Asinios, Cicerones, et quidquid floris in civitate erat, clementiae suae debebat Ipsum