40:79
79
PRAELECTIONES
80
labiis
et
gravi
lingua
idem
est.
Quid
autem
est
gravis
lingua
nisi
barbara?
Nune
ergo
tenemus
genuinum
sensum,
quod
scilicet
propheta
non
mittatur
ad
homines
linguae
incognitae,
quia
esset
illis
barbarus,
et
ipsos
non
intelligeret:
non
mitto
te
igitur
ad
illos,
sed
ad
domum
Israel.
Iam
addit,
non
ad
populos
multos.
Qui
vertunt
magnos,
non
assequuntur
quid
voluerit
propheta.
Nam
in
singulari
numero
loquutus
fuerat
Deus
de
omnibus
populis:
nunc
autem
exprimit
plures:
quasi
diceret,
Ego
neque
ad
Aegyptios,
neque
ad
Chaldaeos,
neque
ad
alias
gentes
procul
remotas
te
mitto:
sicuti
undique
cincta
est
terra
populis,
quorum
lingua
tibi
esset
incognita.
Ad
eos
igitur
te
non
mitto.
Sequitur,
si
non.
Hieronymus
vertit,
Si
ad
eos
te
misissem,
quasi
non
interposita
esset
negativa
particula
tih:
ad
verbum,
si
non:
sed
quia
dura
est
loquutio,
existimant
quidam
esse
particulam
iurantis
io
DN,
et
affirmative
exponunt
pro
DON3,
vere,
aut
certe.
Atqui
erit
defectiva
oratio,
si
ita
accipimus.
Subaudiunt
enim
postea
rursus
DN.
Nam
duae
istae
voces
fro
DN
tantundem
valent
ac
si
iusiurandum
esset
interpositum.
Iam
quem
sensum
licebit
ex
his
verbis
elicere?
profecto
ad
eos
mittam
te,
ipsi
te
audient.
Videmus
ergo
sensum
illum
esse
nimis
coactum.
Quidam
ita
exponunt,
Si
non
ad
eos
te
misissem
audissent
te,
quasi
Deus
hic
perstringeret
ingenium
populi,
eo
quod
potius
appeterent
vanas
et
fallaces
prophetias,
quam
se
subiicerent
veritati:
perinde
ac
si
dictum
esset,
si
quispiam
nebulo
tenebras
illis
offunderet,
statim
amplecterentur
eius
fabulas
et
mendacia,
ita
sunt
ad
vanitatem
proclives,
Quoniam
autem
ego
mitto
te,
ideo
non
audiunt.
Sed
neque
haec
expositio
convenit,
quia
paulo
post
id
videbimus
suo
loco.
Mihi
itaque
probabilis
est
hic
contextus,
si
non
misissem
te
ad
eos,
et
ipsi
audissent
te:
quasi
dictum
esset,
nisi
obstaret
sermonis
diversitas,
ego
potius
opera
tua
usus
essem
erga
gentes
extraneas.
Significat
autein
Deus
hoc
modo
fastidium,
quum
dicit
se
missurum
fuisse
prophetam
huc
vel
illuc
potius,
quam
ad
Israelitas,
nisi
quia
nulla
erat
sermonis
communicatio.
Quum
ergo
lingua
differrent,
obstaculum
hoc
continuit
prophetam
intra
suas
metas,
nempe
ut
populo
mitteretur.
In
hoc
sensu
nihil
est
coactum.
Non
mitto
ergo
te
ad
multos
populos
profundos
labiis
et
graves
lingua,
quia
tu
non
intelligeres
eorum
sermonem.
Quod
si
hoc
non
obstaret,
ego
te
misissem,
ipsi
audirent
te.
Videmus
ergo
quod
paulo
ante
attigi,
conferri
Israelitas
cum
extraneis
et
incirconcisis
gentibus,
quia
non
ignorantia
linguae
sed
cordis
sui
pervicacia
repudiabant
doctrinam
sibi
oblatam.
Dicit
quidem
Isaias
(28,
11
sq.)
sermonem
Dei
profundum
et
obscurum
fore
etiam
ipsis
Iudaeis,
sed
alio
sensu
:
sicuti
comparat
etiam
prophetias
suas
libro
obsignato,
nempe
quia
Deus
ipsos
excaecaverat
|