9:78
carne
inspirandam.
1)
Uter
de
Christo
magis
honorifice
loquitur
ac
sentit,
egone,
qui
fide
omnia
impedimenta
transscendo,
ut
certo
statuam2)
coelesti
Christi
potentia
vitam
ex
eius
carne
in
animam
meam
defluere:
an
Westphalus,
cui
vivifica
non
est
Christi
caro,
nisi
quatenus
in
os
et
ventrem
ingeritur?
Perplexe
hic
non
ago:
si
Christi
carnem
dispensari
vult,
assentior:
modi
tantum
definitio
quaeritur,
quam
ego
oculis
subiicio,
ipse
perverse
ambagibus
involvit.
Hoc
si
memoria
teneant
lectores,
posthac
nullo
profectu
mentietur
Westphalus,
de
carnis
Christi
participatione
nobis
litem
esse.
Nec
vero
inscitia
labi
potuit,
tam
diligenter
a
me
admonitus
:
sed
ut
victoriam
apud
imperitos
teneret,
rem
lucidissimam
atro
carbone
notare
nulla
religio
ac
nullus
pudor
fuit.
Perinde
putidum
est
quod
subiicit
figmentum,
non
credere
nos
dari
verum
corpus,
nisi
cernamus
palpemusque
carnem
et
ossa.
Quin
potius
corpus
e
coelo
[pag.
74]
non
detrahentes,
nobis
tamen
dari
credimus,
ut
in
spiritualem
vitam
vere
animas
nostras
alat
ac
vegetet.
Iam
si
suas
illas
exceptiones
ingerat,
in
tradendo
modo
geometricis
rationibus
nos
coenae
mysterium
metiri,
facilis
et
prompta
excusatio
est,
patefactum
esse
vel
eius
testimonio,
nos
potius
ex
Christi
ore
pendere,
dum
eius
verba
nos
torquere
clamitat:
Palpate
et
videte;
spiritus
carnem
et
ossa
non
habet
(Luc.
24,
39).
Quid
de
Christi
corpore
nobis
sentiendum,
nisi
quod
ipse
pronunciat?
Nos
Euclidem
hic
non
asciscimus
nobis
patronum:
sed
acquiescimus
Filii
Dei
sententiae,
ex
quo
optime
discemus
quaenam
sit
corporis
eius
natura.
Quum
hic
nihil
torturae
ostendere
possit
Westphalus,
tortuosum
ipse
commentum
excogitat,
hoc
dixisse
Christum
ad
veritatem
resurrectionis
probandam:
alium
vero
coenae
esse
finem.
Ego
autem
excipio,
etsi
alio
consilio
coenam
suam
instituit
Dominus,
manere
tamen
illud
fixum,
quod
semel
protulit
de
corporis
sui
natura.
Ne
absurdum
videatur
quod
tradunt
invisibile
corpus
ubique
esse,
quod
scimus
fuisse
Virginis
utero
inclusum,
suspensum
in
cruce,
et
in
sepulcro
conditum,
respondent
immensitatem,
de
qua
loquuntur,
in
[pag.
75]
coeleste
corpus
et
gloriosum
competere.
Parata
nobis
obiectio
est,
gloriosum
iam
fuisse
corpus,
ut
videndum
et
palpandum
Christus
discipulis
praebebat.
Certe
id
ad
causam
apposite
citari
arbitror.
Quare
non
est
quod
philosophiae
et
theolog
giae
conflictum
ebuccinet
Westphalus.
Neque
eninT
philosophia
nobis
dictat,
vel
spirituali
virtute
praeditam
esse
humanam
carnem,
ut
animas
vivificet,
vel
hanc
vitam
e
coelo
spirare,
vel
efficaciter
sub
externo
panis
symbolo
eadem
nos
vita
potiri:
nihil
tale
vel
1)
pour
faire
decouler
etc.
2)
afin
de
me
resoudre
asseurement.
|