8:78
potius,
ut
Paulus
ait
(Hom.
3,
4),
homo
mendax,
ut
est,
maneat:
Deum
veracem
agnoscant,
quibus
se
patefacere
dignatur.
Et
iam
alibi
ostendimus,
cur
tam
aegre
se
bona
pars
hominum
Deo
in
obsequium
addicat.
Quo
minus
in
tanta
mundi
contumacia
fidem
nostram
ad
multitudinis
exemplum
dirigi
convenit.
At
signum
a
Christo
datur:
Quo
aquilae
convolant,
illic
esse
cadaver
(Matth.
24,
28).
Ego
vero
non
nego,
si
quando
unum
in
locum
collectae
fuerint
omnes
aquilae,
1)
quin
simul
speranda
sit
totius
orbis
conversio.
Sed
quum
non
quaslibet
illic
aquilas
designet
Christus,
sed2)
quae
vivificum
mortis
suae
odorem
sequuntur,
quis
non
videt
restringendum
ad
paucos
sermonem
esse?
Si
quis
forte
excipiat,
non
excusari
nos
exemplo
Noah,
si
ab
eo
coetu
discessionem3)
facimus,
qui
ecclesiae
nomen
obtinet,
Isaias,
quum
relicta
hominum
conspiratione
Deum
unum
sequi
iuberet,
non
extraneos
notabat,
sed
qui
tunc
populi
Dei
nomine
maxime
gloriabantur
(Ies.
8,
12).
Et
Petrus,
quum
ecclesiam
fucit
arcae
similem,
quod
pereunte
mundo
quasi
per
diluvium
exigua
hominum
manus
servetur,
non
esse
pendendum
a
multitudine,
satis
admonet
(1
Petr.
3,
20).
Quid
ergo
miseros
homines
iuvat
inter
varios
mundi
flatum
vacillandi
nutandique
occasionem
captare,
qiuini
Deus
aeterno
verbi
sui
fundamento
nos
stabiliat?
Cur
[pag
102]
fluctuari
inter
opinionum
procellas
malunt,
quam
in
tuto
certae
veritatis
portu,
quo
nos
invitat
Deus,
quiescere?
At
summa
ecclesiae
reverentia
debetur.
Fateor
sane:
ac
libenter
etiam
addo,
sic
coniunctum
cum
genuina
legis
et
evangelii
doctrina
esse
ecclesiae
sensum,
ut
fida
illius
custos
et
interpres4)
merito
vocetur.
Sed
inter
nos
et
papistas
hoc
interest,
quod
illi
non
aliter
ecclesiam
veritatis
columnam
esse
putant,
quam
si
Dei
verbo
praesideat.
Nos
autem,
quia
reverenter
se
Dei
verbo
subiicit,
veritatem
ab
ea
teneri,
et
aliis
per
manus
tradi
asserimus.
Itaque
non
plus
autoritatis
apud
eos
habet
Dei
verbum,
quam
illi
quasi
precario
ecclesia
concedit:
et
totius
scripturae
interpretationem
ad
ecclesiae
iudicium
non
secus
vertunt,
quam
Lesbiosb)
olim
ad
plumbi
sui
normam
lapidem
formare
solitos,
veteri
proverbio
fertur.
Itaque
nullus
tam
perspicuus
est
scripturae
locus,
qui
ad
Lesbiam
hanc
regulam
inflexus,
vel,
ut
magis
proprie
loquar,
detortus,
non
alienam
formam
induat.
Nec
tamen
hic
nobis
summum
vertitur
certamen.
Sed
postquam
ecclesiam
in
Christi
throno
collocarunt
papistae,
ut
religionem
constituat
suo
arbitrio,
et
de
1)
tous
les
aigles
ou
tous
les
corbeaux
du
monde.
2)
Add.
les
fideles.
3)
dissensionem.
Beza.
4)
pilier.
5)
Haec
a
gallica
versione
absunt.
|