45:78  LUC.  II.  15.  Et  factum  est,  postquam  discesserunt  ab  eis  angeli  in  coelum,  ut  tunc  pastores  loquentur  inter  sese:  Transeamus  Bethlehem  usque,  et  videamus  quod  factum  est,  quod  Dominus  patefecit  nobis:  16.  Et  venerunt  festinantes,  et  invenerunt  Mariam  et  Ioseph,  et  infantem  positum  in  praesepi.  17.  Quum  autem  vidissent,  divulgaverunt  de  verbo,  quod  dictum  illis  fuerat  de  puerulo  hoc.  18.  Et  omnes  qui  audierunt  mirati  sunt  de  iis,  quae  dicta  erant  a  pastoribus  ad  ipsos.  19.  Porro  Maria  conservabat  omnia  verba  haec,  conferens  in  corde  suo.  20.  Et  reversi  sunt  pastores  glorificantes  ac  laudantes  Deum  super  omnibus,  quae  audierant  ac  viderant,  ita  ut  dictum  fuerat  ipsis.  21.  Et  postquam  consummati  sunt  dies  octo,  ut  circumcideretur  puer,  vocatum  est  nomen  eius  Iesus:  quod  vocatum  erat  ab  angelo,  priusquam  in  utero  conciperetur.  15.  Postquam  discesserunt  angeli.  Hic  nobis  describitur  obedientia  pastorum.  Nam  quum  eos  Dominus  toti  mundo  destinasset  filii  sui  testes,  efficaciter  illis  loquutus  est  per  angelos,  ne  efflueret  quod  illis  dictum  fuerat.  Non  fuerat  quidem  illis  clare  et  nominatim  praeceptum,  ut  venirent  Bethlehem,  sed  quia  satis  intelligunt,  tale  esse  Dei  consilium,  ad  videndum  Christum  festinant.  Sicuti  hodie  quum  sciamus,  in  hunc  finem  nobis  Christum  indicari,  ut  ad  eum  fide  accedant  corda  nostra,  nihil  excusationis  habet  nostra  cessatio.  Nec  frustra  exprimit  Lucas,  pastores  cepisse  profectionis  consilium,  ex  quo  discesserant  angeli  :  ne  patiamur,  ut  multi  solent,  verbum  Dei  nobis  cum  sonitu  evanescere,  sed  ut  vivas  in  nobis  radices  agat,  quo  vim  suam  proferat,  ubi  auribus  nostris  insonare  desierit.  Notandum  praeterea  est,  quod  sese  mutuo  hortantur  pastores:  neque  enim  sufficit  singulos  sibi  instare,  nisi  etiam  mutuae  cohortationes  accedant.  Obedientiae  laudem  amplificat  Lucas,  quum  dicit  eos  properasse,  ut  a  nobis  etiam  exigitur  fidei  promptitudo.  Quod  Dominus  patefecit  nobis.  Scienter  et  recte  adscribunt  Deo,  quod  non  nisi  ab  angelo  audierant:  nam  quem  agnoscunt  Dei  ministrum,  autoritate  quoque  dignantur,  ac  si  Domini  persona  indutus  esset.  Hac  de  causa  subinde  nos  ad  se  Dominus  revocat,  ne  hominum  intuitu  vilescat  verbi  sui  maiestas.  Rursum  hic  videmus,  ut  sibi  nefas  esse  ducant,  ostensum  a  Domino  thesaurum  negligere.  Nam  ex  notitia  sibi  tradita  arguunt,  in  Bethlehem  pergendum  esse,  ut  videant.  Sic  et  quemque  nostrum  pro  fidei  et  intelligentiae  suae  mensura  ad  sequendum,  quo  Deus  vocat,  accinctum  esse  par  est  16.  Invenerunt  Mariam.  Erat  illud  quidem  deforme  spectaculum,  et  quo  solo  poterant  a  Christo  alienari.  Quid  enim  magis  insipidum  quam  totius  populi  regem  credere,  qui  ne  infimo  quidem  vulgi  loco  dignus  censetur?  regni  instaurationem  et  sa-