13:78
probare
cogitas,
sic
mihi
persuasi
benigne
a
te
susceptum
iri,
quod
ipsius
nomine
ad
te
scriberem.
Neque
enim
mihi
aliud
proposui,
quam
ut
opus
coeptum
persequendo,
magis
ac
magis
ipsius
gloria
promoveat,
donec
ipsius
regnum
in
optatissimum
illum
statum
perduxeris,
qui
in
terris
exstare
quidem
potest.
Ex
ipsa
porro
lectione
percipies
quam
nihil
de
meo
attulerim,
sed
ex
ipsius
scriptura,
quidquid
hic
habes,
in
usum
tuum
protulerim.
Iam
si
in
unam
magnitudinem
intuerer,
in
quam
istic
evectus
es,
satis
scio
quam
difficilis
ad
illam
aditus
esset
tenuitati
meae
:
quum
vero
non
asperneris
illius
magistri
doctrinam
cui
addictus
sum,
quin
potius
singularis
privilegii
loco
ducas
te
unum
haberi
ex
ipsius
discipulis,
non
est
quod
pluribus
me
apud
te
excusem,
quum
te
satis
bene
comparatum
iudicem
ad
illud
suscipiendum
quod
ab
ipso
profectum
esse
constabit.
Est
sane
de
quo
gratias
agamus
Deo
et
patri
nostro,
quod
opera
tua
uti
voluerit
ad
tantum
opus
ut
per
te
inprimis
purum
et
sincerum
suum
cultum
in
regno
Angliae
restitueret:
praestaret
etiam
ut
salutis
doctrina
audiretur
passim,
et
fideliter
annunciaretur
omnibus
qui
aures
arrigere
dignarentur:
quod
etiam
tantam
fortitudinem
et
constantiam
tibi
indiderit,
ut
contra
tot
insultus
et
difficultates
infracto
animo
pergeres,
ac
manu
potenti
te
asseruerit
hactenus,
ut
tua
consilia
et
labores
sua
benedictione
prosequutus
sit,
atque
prosperaverit.
Totidem,
inquam,
illa
sunt
piis
omnibus
argumenta,
pro
quibus
ipsius
nomen
concelebrent.
Sed
tamen
quia
Satan
totus
in
eo
est,
ut
novas
pugnas
perpetuo
accendat,
ipsaque
illa
res
se
omnium
difficillima
una
est,
dare
operam
nempe
ut
Dei
veritas
placide
apud
homines
obtineat
quum
illi
natura
"mendacio
addicti
sint:
quum
etiam
non
desint
alia
quaedam
quae
ipsius
cursum
remorentur,
ac
nominatim
quod
superstitiones
Antichristi
tam
altas
radices
egerunt,
ut
ex
animis
multorum
aegre
revelli
queant:
tu
unus
mihi
tanto
magis
visus
es
ad
opus
tam
arduum
sanctis
omnino
exhortationibus
confirmandus,
uti
ipsa
experientia
te
hoc
quoque
comperturum
non
dubito.
Atque
hoc
faciet
ut
apertius
hic
et
liberius
me
geram:
et
sane
quia
meum
consilium
voto
tuo,
ut
spero,
respondebit,
sic
statuo
te
etiam
exhortationem
meam
boni
consulturum,
ut
ipsa
non
omnino
necessaria
fuerit,
quum
zelus
et
solicitudo
quae
me
huc
impulerunt
tibi
non
probari
non
possint.
Ac
tanto
magis
illa
quam
ipse
agnoscis
necessitas
faciet,
ut
acceptius
etiam
hoc
apud
te
meum
studium
reddatur.
Quare
a
te
peto,
Amplissime
Domine,
ut
me
hic
patienter
audias
in
iis
de
quibus
te
admonere
paucis
institui
:
ac
vicissim
spero,
ubi
illa
attendens,
ipsa
tibi
solatium
allatura,
quo
animosius
deinde
opus
illud
sanctum
persequaris,
ad
quod
Domino
placuit
te
huc
usque
ministro
uti.
|