9:77
77
CONTRA
WESTPHALUM.
78
eius,
vel
erit
descensus,
quam
fallax
et
inane
spectrum?
Et
si
tam
propinquus
nobis
est
secundum
corpus,
nonne
praeposterum
[pag.
71]
fuit
coelos
aperiri,
ut
eum
Stephanus
in
gloria
sua
sedentem
conspiceret
(Act.
7,
56)?
Scio
quid
cavillari
soleant,
coelorum
nomine
nihil
quam
immensam
gloriam
notari.
Verum
si
consulto
sublatus
est
a
terra,
et
nubes
interposita
fuit,
ut
se
piae
mentes
sursum
attollant,
perperam
invisibilis
habitatio
obtruditur,
quae
fidei
assensum
reflectens
subsidere
nos
in
terra
cogat.
Quare
iudicium,
quod
ecclesiae
nomine
eructat
Westphalus,
ei
resorbendum
est,
deviare
a
recta
fide,
qui
Christum
corpore
in
coena
praesentem
esse
non
concedunt.
Nemo
enim
sanae
mentis
ut
iudicis
solio
nihili
hominem
imponat,
Augustinum
ab
ecclesia
eiiciet.
Atqui
nobiscum
ille
clare
affirmat*)
secundum
praesentiam
maiestatis
Christum
semper
fidelibus
adesse
:
secundum
praesentiam
carnis,
recte
discipulis
esse
dictum
:
Me
non
semper
habebitis.
Ac
ne
in
voce
carnis
effugium
frustra
captetur,
sensum
suum
fusius
exponit,
quod
corpus
crucifixum
in
coelos
sustulerit,
ideoque
inter
nos
non
versetur.
Obiicit
rursum
Westphalus,
ecclesiam,
verbum
et
sacramenta
a
spiritu
Christi
in
nobis
habitantis
nos
separare.
Discedat
igitur
ipse
ab
ecclesia,
[pag.
72]
cuius
fidem
verbis
meis
profitetur.
Coenam
plus
centies
dixi
sacrum
esse
vinculum
nostrae
cum
Christo
unitatis.
Palam
in
defensione
Consensus
assero,
efficaciter
hoc
organo
Christum
uti,
ut
in
nobis
habitet.
Verba
mea,
quibus
ecclesiae
fidem
exponat,
dum
mutuatur
Westphalus,
saltem
in
ea
mihi
locum
aliquem
tribuit.
Quod
igitur
novum
sibi
asylum2)
quaeret?
Nam
quod
assuit
commentum
de
crassa
corporis
participatione,
quotusquisque
ei
concedet?
Fatemur
quidem
et
nos,
quicunque
carnis
Christi
participationem
respuunt,
eius
spiritum
a
se
ipsis
arcere.
In
eo
tantum
quaestio
nobis
vertitur,
carnalisne
sit
spiritus
participatio?
Porro
in
quarto
capite
aperte
prodit
Westphalus,
nullam
se
nisi
carnalem
carnis
praesentiam
agnoscere.
Facessant
tantum
convicia,
quibus
causam
obruere
conatur.
Initio
vocor
sacramentarius,
dicor
infamare
eos,
qui
dispensari
in
sacra
coena
fatentur
veram
Christi
carnem.
Quasi
vero
non
ubique
disertis
verbis
asseram,
ex
vera
Christi
carne
nobis
alimentum
in
coena
porrigi.
Quid
ergo
iuvat
mendaciorum
nebulis
obducere
claram
lucem,
quae
totius
causae
nodum
explicat?
Carnem
[pag.
73]
Christi
nobis
edendam
proponi
si
quis
sincere
et
luculente
tradit,
ego
unus
sum
ex
numero:
modum
tantum
definio,
quod
spiritus
sui
virtute
Christus
locorum
distantiam
superet,
ad
vitam
nobis
e
sua
1)
In
Ioannem
tractatu
50.
2)
retraitte
pour
estre
en
franchise.
|