45:75  75  HARMONIA  EVANGELICA.  76  omnibus  promiscue  offerebatur.  Non  enim  uni  vel  alteri  Deus,  sed  universo  semini  Abrahae  Christum  promiserat.  Quod  autem  gaudio  ad  se  pertinente  privati  sunt  magna  ex  parte  Iudaei,  eorum  incredulitate  factum  est:  sicuti  hodie  omnes  communiter  invitat  Deus  ad  salutem  per  evangelium,  sed  facit  mundi  ingratitudo,  ut  gratia  hac  peraeque  omnibus  exposita  pauci  fruantur.  Quum  ergo  inter  paucos  inclusum  fuerit  hoc  gaudium,  commune  vocatur  Dei  respectu.  Caeterum  etsi  de  electo  tantum  populo  angelus  loquitur,  nunc  tamen  diruta  maceria  ad  totum  humanum  genus  spectat  eadem  legatio.  Nam  Christus  pacem  annuntiat  non  tantum  iis,  qui  prope  sunt,  sed  qui  procul:  nec  minus  extraneis  quam  domesticis,  Ephes.  cap.  2,  17.  Sed  quia  usque  ad  Christi  resurrectionem  peculiare  erat  foedus  cum  Iudaeis,  ideo  angelus  eos  a  reliquis  gentibus  segregat.  11.  Natus  est  vobis  hodie.  Hic  exprimitur  causa  gaudii,  sicuti  nuper  admonuimus:  nempe  quia  natus  sit  redemptor  olim  promissus,  qui  Dei  ecclesiam  in  statum  suum  restituat.  Neque  enim  tanquam  de  re  prorsus  ignota  loquitur  angelus,  sed  legationis  suae  exordium  ex  lege  et  prophetis  sumit,  quia  apud  gentiles  et  profanos  hac  loquendi  formula  frustra  usus  esset:  Christus  Dominus  natus  est  vobis  salvator.  Eadem  quoque  ratio  est  cur  commemoret,  natum  esse  in  urbe  David:  quod  supervacuum  foret  nisi  ad  renovandam  promissionum  memoriam,  quae  passim  notae  et  celebres  erant  inter  Iudaeos.  Denique  angelus  sermonem  suum  auditoribus  aptavit,  qui  promissae  redemptionis  non  prorsus  ignari  erant,  et  evangelium  cum  legis  et  prophetarum  doctrina  coniunxit,  sicuti  ex  eo  fonte  manat.  Quum  autem  a(uxf\p  plus  Graecis  exprimat,  teste  Cicerone,  quam  Latinis  servator,  nec  exstet  nomen  latinum  quod  illi  respondeat,  satius  mihi  visum  est  barbare  loqui  quam  ex  Christi  virtute  aliquid  diminuere.  Nec  dubito,  quin  idem  vulgato  interpreti  et  vetustis  ecclesiae  doctoribus  fuerit  consilium.  Salvator  ergo  dicitur  Christus,  qui  plenam  salutem  confert.  Iam  et  pronomen  vobis  magnam  habet  emphasin:  quia  non  magnopere  iuvaret  audire,  natum  esse  salutis  autorem,  nisi  quisque  sibi  natum  esse  constituat.  In  hunc  modum  Iesaias  cap.  9,  6,  Puer  natus  est  nobis,  filius  datus  est  nobis.  Item  Zacharias  cap.  9,  6,  Ecce  rex  tuus  venit  tibi  pauper.  12.  Et  hoc  vobis  signum.  Obviat  angelus  scandalo,  quo  fidem  pastorum  impediri  facile  erat:  quale  enim  ludibrium  est,  videri  in  praesepi  iacentem,  qui  a  Deo  rex  missus  sit  et  unicus  salvator?  Ergo  ne  tam  vilis  et  abiecta  Christi  conditio  pastores  a  Christi  fide  absterreat,  praedicit  illis  angelus,  quid  visuri  sint.  Atque  hunc  ordinem,  qui  absurdus  et  prope  ridiculus  videri  posset  humano  iudicio,  quotidie  Dominus  erga  nos  tenet.  Nam  voee  evangelii