39:75
75
PRAELECTIONES
76
tametsi
perperam
et
impie
defecerant
a
familia
Davidis.
Pro
more
igitur
recepto
dicit
duas
familias
reiectas
esse,
hoc
est,
regnum
Israel
et
regnum
Iehudah.
Iam
populus
dicebat
utrosque
esse
reiectos,
quod
verum
erat,
sed
non
ex
eorum
sensu.
Nam
sicuti
prius
dictum
fuit,
statuebant
nullam
spem
esse
residuam,
ac
si
foedus
Dei
penitus
esset
abolitum,
quanquam
temporalis
duntaxat
erat
abdicatio.
Videmus
ergo
quid
reprehendat
in
communi
sermone
populi
Deus,
nempe
quod
nullam
spem
veniae
et
misericordiae
concipere
poterant,
quia
attoniti
abiecerant
omnem
memoriam
promissionum
Dei,
quum
viderent
se
trahi
in
exsilium.
Sicuti
enim
prius
obduruerant
ad
minas.
Ita
desperatio
statim
corripuit
eorum
mentes,
ut
nullum
caperent
gustum
bonitatis
et
misericordiae
Dei.
Adiungit,
in
ipsorum
oculis
populum
esse
contemptibilem,
ut
non
sit
amplius
gens:
ideo
tertio
inculcat
quod
ante
vidimus.
25.
Sic
dicit
Iehovah,
Si
non
foedus
meum
diei
et
noctis
j
leges
coelorum
et
terrae
non
posuero
(repetendum
est
DN
si:
si
non
posuero
leges,
vel
statuta
coelorum
et
terrae),
26.
Etiam
semen
Iacob,
et
Davidis
servi
mei
reprobabo,
ut
non
assumam
ex
semine
eius
qui
dominetur
super
semine
Abrahae,
Isaac
et
Iacob:
quia
reducam
captivitatem
eorum,
et
miserebor
eorum.
Opponit
hic
Deus
constantiam
fidei
suae
perversis
illis
susurris:
de
quibus
conquestus
est,
et
iterum
proponit
similitudinem
prius
adductam.
Si
ergo
non
statui
foedus
meum,
vel
nullum
est
foedus
meum
cum
die
et
nocte,
si
nullae
sunt
leges
in
coelo
et
terra,
nunc
abiecero
semen
Iacob
et
semen
Davidis.
Quod
si
conspicua
semper
est
firmitas
mea
in
legibus
naturae,
qui
fit
ut
mihi
non
tribuatis
legitimum
honorem?
Ego
enim
idem
sum
Deus,
qui
creavi
coelum
et
terram,
qui
constitui
totius
uaturae
leges,
quae
firmae
manent,
et
qui
percussi
etiam
foedus
cum
ecclesia
mea.
Si
non
mutatur
veritas
mea
in
legibus
naturae,
cur
mutabitur
in
foedere
illo
sacro,
quod
cum
electo
populo
meo
pepigi?
Nunc
ergo
videmus
exprimi
causam
cur
toties
confirmet
Deus
rem
per
se
satis
claram,
quia
scilicet
difficile
fuit
certamen
cum
obstinata
populi
desperatione.
Putabant
enim
se
absque
ulla
spe
liberationis
abdicatos
quum
Deus
temporalem
duntaxat
poenam
sumeret
de
ipsorum
sceleribus
ac
si
exsilium
esset
sine
reditu
scilicet.
Ponit
semen
Iacob
priore
loco,
quia
dictum
fuerat
Abrahae,
in
semine
tuo:
et
eadem
promissio
repetita
fuerat
ipsi
Iacob,
quemadmodum
constat
ex
vigesimo
octavo
cap.
Geneseos.
Postea
additur
semen
Davidis,
quia
specialis
promissio
tandem
data
fuit
Davidi.
Semen
ergo
Davidis
reprobabo,
ut
non
assumam,
inquit,
ex
eius
semine
qui
|