40:73
73
IN
EZECHIELIS
PROPH.
CAP.
11.
74
tamen
etiam
vult
negligi
a
propheta
suo
consensum
populi
illius:
quia
scimus
quam
insolenter
iactaverint
Israelitae
se
esse
sacrum
Dei
populum
et
peculiarem
:
eodem
scilicet
modo
quo
nunc
exsultant
papistae,
tunc
proterviebat
contra
omnes
prophetas.
Et
ideo
diligenter
notandus
est
hic
locus,
quia
hodie
multi
fere
evanescunt
ubi
prodeunt
in
medium
magnifici
illi
tituli.
Sed
sciamus
esse
meros
fumos,
quibus
Satan
nobis
perstringere
oculos
conatur,
dum
falso
obiicit
Dei
et
ecclesiae
nomen.
Debemus
quidem
ea
modestia
et
veneratione
excipere
quidquid
a
Deo
profectum
est,
ut
simul
atque
in
medium
prodit
nomen
eius,
nos
penitus
afficiat:
sed
interea
prudentia
opus
est
ad
discernendum,
ne
scilicet
ubi
Satan
per
ludibrium
nomen
Dei
ingerit,
obstupescamus.
Afferenda
igitur
est
discretio,
cuius
regulam
hic
nobis
Deus
ostendit.
Nam
si
certo
persuasi
sumus,
a
Deo
esse
quam
sequimur
doctrinam
et
profitemur,
possumus
tuto
non
modo
cunctos
mortales,
sed
etiam
angelos
ipsos
quasi
e
sublimi
despicere.
Nulla
enim
est
tanta
excellentia,
supra
quam
non
emineat
Dei
veritas.
Ergo
quum
olim
Israelitae
praetexuerint
se
esse
Dei
populum,
et
insignibus
ecclesiae
ornati
fuerint,
tenendum
est,
nomen
ecclesiae
esse
frivolum,
ubi
hypocritae
in
ea
dominantur,
vel
potius
exercent
impiam
tyrannidem,
et
sese
Deo
eiusque
doctrinae
opponunt.
Et
hodie
possumus
locum
hunc
torquere
adversus
papistas,
imo
dirigere,
quoties
obiectant
fumosos
illos
ecclesiae
catholicae
et
sponsae
Christi
titulos:
nempe
dictum
semel
fuisse
a
Deo
ipso,
non
debere
nos
esse
rebelles,
quamvis
tota
domus
Israel
rebellis
sit:
hoc
est
quamvis
conspirent
inter
se
ad
diabolicam
contumaciam
quicunque
obtendunt
Dei
nomen,
non
tamen
spectandum
nobis
esse
quid
illi
faciant,
ut
subscribamus
impiae
eorum
conspirationi.
Idem
legimus
apud
Isaiam
cap.
8,
12:
Ne
dixeris,
Conspiratio,
in
quibuscunque
populus
iste
dicit,
Conspiratio:
ne
timorem
eorum
timueritis
aut
formidaveritis,
sed
sanctificate
Dominum
exercituum.
Quem
locum
etiam
citat
Petrus
(1.
Ep.
3,
14.
15),
quia
tunc
Iudaei,
qui
pertinaciter
oppugnabant
evangelium,
labefactabant
infirmos
sua
iactantia,
quum
dicerent
se
esse
ecclesiam,
et
tamen
reiicerent
et
abominarentur
novam
doctrinam,
quae
tunc
proferebatur:
citat
Petrus
locum
illum
prophetae,
nempe
quamvis
domus
Israel
impie
conspiret
adversus
Deum,
spernendam
esBe
talem
contumaciam.
Postea
adiungit
propheta,
Ecce
ego
et
pueri
quos
mihi
dedit
Deus
in
signum
et
portentum.
Dicit
ergo
pauculos
illos,
qui
pure
Deum
colebant
et
se
subduxerant
a
communi
impietate,
fuisse
similes
portentis,
et
habitos
fuisse
quasi
monstrosos
homines.
Accommodat
autem
autor
epistolae
ad
Hebraeos
(2,
13)
locum
illum
ad
regnum
Christi,
nec
frustra.
Nam
hodie
quoque
sumus
in
portentum
Dei
hostibus,
qui
sese
|