7:729
729
CONSENSIO
IN
HE
SACRAMENTARIA.
730
iura
praedita
ex
instituentis
decreto
ut
ipsa
etiam
quasi
aspectahilis
sermonis
prae
se
ferant
imaginem,
sintque,
si
Augustini
verbis
uti
placet,
quasi
visibile
verbum
quod
in
oculos
occurrat,
reliquos
concitet
corporis
sensus,
veluti
aurium
sensum
externae
sonus
vocis,
et
principum
sigilla
eorum
impressa
et
affixa
diplomatibus.
Quod
sane
institutum
eo
spectat
ut
familiarius
nostrae
succurratur
infirmitati.
Proinde
in
sacramentorum
negotio
duo
nobis
considerare
convenit.
Prius
est
Dei
sermo,
alterum
symbola
ipsa
quae
ipsius
sunt
tanquam
sigilla
quaedam.
Deinde
utrumque
horum
duplicem
admittit
rursum
considerationem.
Nam
ut
ad
internum
quoque
verbum
nobis
est
respiciendum,
quando
externum
anribus
nostris
insonat,
ita,
dum
oculis
corporis
sacramentorum
symbola
obiiciuntur
et
obversantur,
oculos
quoque
animi
convertere
oportet
ad
eas
res
quarum
sunt
symbola.
Ex
his
omnibus,
quae
sit
vera
sacramenti
definitio,
clarum
esse
potest.
Est
itaque
sacramentum
signum
visibile
a
Christo
institutum,
quo,
ut
Deus
sua
nobis
promissa
obsignat,
ita
nos
vicissim
nostram
in
eum
fidem
profitemur.
At
vero
huiusmodi
sacramenta
duo
duntaxat
a
Christo
instituta
agnosco
:
baptismum
scilicet
et
coenam
Domini,
Porro
baptismum
definio:
sacramentum
quo
nobis
nostra
regeneratio
aquae
symbolo
obsignatur
et
in
ecclesiam
suam
nos
Christus
recipi
testatur.
Coena
vero
sacramentum
est
quo
panis
et
vini
symbolis
testatur
Christus
sui
corporis
et
sanguinis
immolatione
nos
esse
redemptos,
eaque
nobis
in
spiritualem
alimoniam
donata
esse.
Ergo
panis
et
vinum
symbola
sunt
quae
rebus
terrenis
constant.
Corpus
et
sanguis
Christi
res
divinae
et
spirituales
quas
ipsae
significant.
Quum
igitur
Christus
panem
vocat
suum
corpus
et
vinum
suum
sanguinem,
figurate
verba
illa,
non
autem
simpliciter,
ut
prima
specie
sonare
videntur,
accipienda
sentio,
sed
eodem
sensu
quo
Uia,
in
eodem
rerum
genere:
circumcisio
est
foedus
Domini,
agnus
est
transitus.
Idcirco,
qui
μετωρυμικῶς
est
pro
significat
interpretantur,
non
repudio
sed
approbo,
praesertim
quum
haec
interpretatio
et
literis
divinis
et
veterum
patrum
sententiis
apprime
consona
sit,
modo
de
ea
significatione
intelligatur
quae
sacramentis
propria
est.
Huius
autem
significandi
ratio
huiusmodi
est,
ut,
quemadmodum
nequaquam
m-
%
telligimus
inanibus
imaginibus
et
ludibriis
piorum
mentes
illudi,
sacramentorum
actione
et
perceptione,
quasi
nuUus
omnino
iis
inesset
rerum
coelestium,
quae
externis
symbolis
signantur,
spiritus
divini
in
fideli
anima
gustus
atque
sensus,
sic
nec
terrenas
in
coelestes
transformari,
aut
coelestes
terrenis
aliqua
necessitate
velut
individuo
nexu
alligari,
aut
affigi,
aut
cum
symbolis
coniungi,
aut
his
tanquam
in
theca
concludi,
aut
verborum
virtute
Christum
e
coelo
vocari,
eius
corpus
|