40:72  Nam  ubi  aggredimur  quod  Deus  praecipit,  debemus  quidem  bonam  spem  concipere,  deinde  optare  ut  aliquis  fructus  laboris  nostri  appareat.  Possumus  ergo  concipere  et  spem  et  vota:  sed  si  aliter  quam  putavimus  eveniat,  debemus  tamen  exitum  ipsum  relinquere  in  manu  Dei,  et  prosequi  usque  ad  metam  quod  nostrae  vocationis  est.  In  hunc  finem  tendit  haec  sententia:  tu,  inquit,  proferes  verba  mea,  vel  sermones  meos  pronuntiabis,  sive  audierint,  sive  destiterint:  hoc  est,  etiam  si  surdis  canas  fabulam,  ut  loquuntur,  tamen  ne  desinas  proferre  nihilominus  verba  mea.  Et  adiungit  rationem,  quia  sunt  gens  rebellis.  Praemonet  autem  servum  suum  Deus  non  esse  cur  reflectat  cursum,  quamvis  infructuosum  videat  suum  laborem,  quia  debeat  hoc  semel  cum  animo  suo  statuere,  quamvis  nullae  sint  aures,  loquendum  nihilominus  Dei  nomine.  Certum  quidem  est  ut  heri  attigimus,  quosdam  fuisse  licet  exiguo  numero,  apud  quos  utilis  fuit  doctrina:  sed  agitur  hic  de  corpore  populi.  Discamus  itaque,  ubi  Deus  nos  ad  docendi  munus  vocat,  non  respiciendum  esse  quales  sint  homines.  Nam  si  Deo  placet  nos  exercere  dum  certamus  cum  rebellibus  et  praefractis:  proferendus  tamen  est  sermo  eius,  quia  ita  praecipit.  Sequitur,  8.  Et  tu,  fili  hominis,  audi  quae  ego  loquor  ad  te,  ne  sis  rebellis  quemadmodum  domus  haec  (aut  quemadmodum  rebellis  est  domus  Israel,  subaudiendum  est):  aperi  os  tuum,  et  comede  quaecunque  proposuero  tibi.  Pergit  Deus  in  confirmando  servo  suo:  sed  offendiculum  submovet  quod  poterat  frangere  prophetae  alacritatem.  Nam  quum  videret  domum  Israel  esse  tanta  contumacia,  centies  potuit  abiicere  studium  docendi.  Deus  ergo  addit  stimulos,  et  hortatur  ad  perseverandum,  quamvis  experiatur  domum  Israel  ita  perdita  contumacia,  tu,  inquit,  audi  quaecunque  loquar  ad  te.  Hic  videmus  neminem  posse  fungi  docendi  officio,  nisi  quatenus  profecit  in  Dei  schola.  Dei  ergo  discipulos  esse  oportet  quicunque  volunt  censeri  veri  doctores.  Atque  hoo  primum  est,  ut  Deum  loquentem  audiant.  Deinde  tollit  offendiculum  quod  diximus,  ne  sis  rebellis  sicut  domus  Israel.  Scimus  enim  multitudinem  multum  valere  ad  nos  turbandos.  Est  enim  quasi  violenta  tempestas,  consensus  totius  populi:  ubi  omnes  simul  conspirant,  etiam  qui  alioqui  non  mali  sunt,  feruntur  tamen  quodam  impetu.  Ergo  quia  multitudo  abripere  solet  etiam  servos  Dei,  hic  occurrit  Deus  et  fraenum  iniicit  prophetae  suo,  ne  sis  rebellis,  inquit,  sicut  domus  Israel.  Iam  non  loquitur  indifferenter  de  quolibet  populo,  sed  de  gente  illa,  quae  iactabat  se  divinitus  esse  electam,  et  gestabat  in  carne  sua  symbolum  adoptionis.  Deus