40:71
71
PRAELECTIONES
72
et
spinae,
utcunque
habites
inter
scorpiones,
tamen
ne
timeas
ab
ipsorum
sermonibus,
et
ne
a
facie
eorum
frangaris,
nnn
significat
frangi
et
conteri:
sed
transfertur
etiam
ad
animum
:
et
hic
metaphorice
accipitur
pro
frangi
animo:
quasi
dictum
esset,
sis
intrepidus
ad
excipiendas
omnes
tam
minas,
quam
calumnias
:
quia
domus
sunt
rebellionis.
Docet
autein
hic
locus
nullos
esse
idoneos
ad
obeundum
munus
propheticum,
nisi
qui
armati
erunt
fortitudine
ad
perseverandum,
quidquid
acciderit,
ita
ut
non
expavescant
ad
ullas
minas,
neque
etiam
titubent
aut
vacillent
dum
gravantur
iniustis
calumniis.
Et
ideo
Paulus
dicit
(2.
Cor.
6,
8)
se
progressum
fuisse
per
infamiam
et
bonam
famam,
quia
male
audiebat
ab
improbis,
quamvis
indigne.
Quisquis
ergo
se
fideliter
parare
volet
ad
munus
docendi
obeundum,
instructus
sit
tali
constantia,
ut
opponat
quasi
frontem
ferream
omnibus
calumniis,
omnibus
maledictis,
omnibus
deniquo
minis
et
terroribus.
Nec
vero
dubium
est
quin
valde
exacerbati
fuerint
Israelitae,
quum
audirent
se
vocari
spinas
et
scorpiones.
Sed
ita
oportuit
pungi,
quoniam
si
tantum
intenti
fuissent
in
hominem
mortalem,
poterant
longe
petulantius
se
proiicere.
Sed
quum
Deus
pronuntiat
ipsos
esse
scorpiones
et
spinas,
et
vident
prophetam
audacter
et
sine
dubitatione
perferre
eiusmodi
mandata,
necesse
est
vel
impelli
ad
furorem,
vel
obmutescere.
Quum
autem
certaverint
usque
ad
ultimum
sua
obstinatione
et
duritia,
Deus
tamen
tandem
effecit,
ut
pudefacti
cederent:
quia
praevaluit
veritas,
cuius
minister
erat
propheta
tanta
fortitudine
animi
praeditus.
Et
videmus
etiam
ex
hoc
loco
prophetas
saepe
loquutos
fuisse
asperius,
quum
ita
exigeret
hominum
improbitas,
quibuscum
illis
erat
negotium.
Neque
tamen
vel
aliquo
excessu
correpti
sunt,
vel
intemperanter
invecti
sunt
contra
suos
adversarios.
Sed
non
poterant
alio
modo
asserere
suam
doctrinam
contra
improbos,
qui
diabolico
furore
impulsi
cum
Deo
ipso
certabant.
Tenendum
igitur
est,
quamvis
fuerint
saevi
et
atroces
lingua,
spirasse
tamen
corde
meram
humanitatem.
Nam
propheta
noster
non
fuit
homo
barbarus,
qui
indignatione
percitus
atrociter
evomeret
convicia
contra
populum
suum:
sed
spiritus
Dei,
ut
videmus,
dictavit
quidquid
posset
videri
nimis
durum
auribus
teneris
et
delicatis.
Sequitur,
7.
M
proferes
verba
mea
(pronuntiabis
sermones
meos)
ad
ipsos:
si
audierint
et
si
destiterint
(hoc
est
sive
audierint,
sive
recusaverint
audire)
quia
(vel
certe)
rebelles
sunt
(sive
homines
rebellionis).
Iterum
repetit
quod
dixerat,
sed
verbis
paululum
mutatis.
Summa
tamen
eadem
est,
ne
propheta
in
medio
cursu
subsistat,
si
viderit
se
non
consequi
quod
esset
optandum,
et
quod
sperabat.
|