8:709  709  EPISTOLAE  AB  CALVINUM.  710  non  mox  iussit  a  militia  discedere,  sed  certa  ratione  se  continere.  Gladium  eis  gestare  licet,  sicut  licet  potestati,  cui  serviunt,  ad  iustitiam  et  vindictam  malorum.  EPISTOLA  VICESIMA  OCTAVA.  [pag.  657]  Nullibi  es  tu  vere  assequutus,  quae  in  confessionibus  et  confirmationibus  fuerint  episcoporum  et  presbyterorum  partes.  Aliquando  iidem1)  simul  erant  episcopi  et  presbyteri,  quibus  pariter  incumbebat  administrationis  onus.  Aliquando  ob  insignem  donorum  Dei  in  aliquo  excellentiam,2)  ab  aliis  senioribus  deferebatur  ei  episcopi  honor,  et  ecclesiae  consensu  in  eum  potius  recidebat  cura  et  speculatio.  Ecclesiam  intellige  conventum  omnium  cum  Christo  coenantium.  Verum  in  eo  coetu  est  christianae  unitatis  symbolum.  Ibi  est  Christus^  in  medio  eorum.  Sive  ergo  plures  sunt  episcopi,  sive  unus  episcopus,  speculator  dicitur,  et  superintendens.  Sed  cavendum,  ne  his  praetextibus  episcopus  dominium  exerceat  Praesentem  ecclesiae  oportet  episcopum  esse,  ut  speculetur  et  superinspiciat,  nisi  forte  ad  aliud  fidei  negotium  aliquando  mittatur.  Episcopi  velut  pastoris  munus  est,  sibi  commissas  oves  cognoscere,  visitare,  et  in  doctrina  fidei  confirmare,  ne  qua  lues  suboriatur.  Ita  Paulus  suos  visitans  confirmabat,  alios  constituens  episcopos,  ubi  ipse  alio  proficiscebatur.  Confirmationem  igitur,  orationem  et  manuum  episcopalem  seu  presbyteralem  impositionem  baptizatis  conferre  certum  est:  idque  semel  aut  pluries,  ut  res  exigere  videbitur.  Insigni  spiritus  Christi  efficacia  manus  baptizatis  imponebant  apostoli:  et  tunc  spiritum  sanctum  Uli  accipiebant,  cum  linguae  et  prophetiae  donis,  ad  ecclesiae  aedificationem  et  augmentum.  Postea  iterum  ad  ministeria  mittendis  manus  imponebant,  idque  saepius,  quum  ad  varia  ministeria  saepius  mittebantur.  Multi  presbyteri  simul  manus  imponebant,  Act  13,  sicut  apostoli  simul  manus  imposuerunt  ministris,  ad*  coenae  ministerium  electis,  Act.  6.  Hinc  dicebatur  impositio  manuum  presbyterii,  id  est  congregationis  seniorum,  1.  Timo.  4.  Similis  super  aegros  erat  impositio  manuum,  ab  uno  vel  multis  facta:  super  infantes  item,  et  peccata  confitentes.  Episcopi  et  aliorum  ministrorum  munus  est,  attendere,  ne  quis  ad  dominicam  coenam  accedat  [pag.  658]  indignus.  Imo  confirmationem  doctrinae  fidei  et  baptismi  episcopus  exigit,  praesertim  a  parum  notis.  Curat  episcopus,  ab  aliis  senioribus  adiutus,  ut  qui  contra  alium  aliquid  habent,  peccata  alterutrum  confitentes,  reconcilientur,  antequam  ad  mensam  accedant.  Haec  est  confessio  peccatorum,  ante  sacram  synaxim.  1)  iidem  om.  2)  excellentiam]  Ete  subsistit  Codex  parisiensis.